رواية صغيرة العاصي هي رواية رومانسية تقعا حداثها بين عاصي وفيروز والرواية من تأليف ندي احمد في عالم مليء بالتناقضات والأسرار تتشابك مصائر شخصيات رواية صغيرة العاصي لتجد نفسها في مواجهة قرارات صعبة تُغير مجرى حياتهم إلى الأبد ان رواية صغيرة العاصي هي قصة عن الحب الذي يتحدى الزمن والمصير الذي يفرض نفسه والأرواح التي تسعى خلف الحرية والسعادة بين الأمل واليأس وبين القوة والضعف ينسج رواية صغيرة العاصي تفاصيل حياتهم في معركة غير متكافئة مع القدر لتكشف كل صفحة عن لغز جديد يقود القارئ نحو نهاية غير متوقعة
رواية صغيرة العاصي من الفصل الاول للاخير بقلم ندي احمد
عاصى : عايز عايز بنت حلوة مش زي كل مرة..
احد رجاله : اومرك يا باشا
عاصى : غور يلا
على بليل
احد رجاله : اللى طلبته اتنفذ يا باشا اى أوامر تانى
عاصى: لاء خلاص أمشى انت دلوقتى
عاصى دخل الأوضة و وجد فتاة ( فيروز ) تبكى بشدة و بخوف
عاصى انصدم من جمالها و ملامحها البريئة و قرب منها
عاصى بدا يقرب ايده على وشها ليزيح خصلات شعرها من على وشها
فيروز بعدت بخوف
عاصى : مالك يا قمر خايفة من ايه انا هتعامل معاكى بحنية لو سمعتى الكلام
فيروز بعياط : هو انا هنا ليه انا عايزة اروح
عاصى : انتى باين عليكى صغيرة و انا مش فاضى لشغل العيال و راح قرب عليها
فيروز : انت بتعمل ايه ابعد عنى عيب كده
عاصى ضحك على سذاجتها: نعم يا اختى عيب انتى مش عارفة انتى هنا ليه
فيروز : لاء و انا عايزة اروح
عاصى : عايزة تروحى يبقى تسمعى الكلام و متقوليش على حاجة لاء
فيروز : انت عايز ايه بالضبط ابعد عنى يا جدع انت
عاصى : امو*ت فى اللى بيخر*بش يا قطة و بدا يفك زراير القميص و راح شدها له
فيروز بتزقه بكل قوتها و راحت مخر*بشة عاصى فى رقبته لدرجة ان مكان صوابعها علم على رقبته
عاصى : جرا ايه يا بت ده انا جايبك بفلوسى
فيروز : ابعد عنى يا سا*فل انا لو بابا عرف هيمو*تك
عاصى ضحك باستهزاء: بابا مين يا حلوة ده ابوكى خد تمنك و حتى مفكرش يسأل عليكى تانى
فيروز : انت بتقول ايه انت اكيد بتكدب
عاصى : ليكى حق متصدقيش بس طبعا الفلوس تعمل اكتر من كده و تخلى راجل يبيع بنته
فيروز بدأت تعيط
عاصى قرب منها : يلا يا حلوة مش هنقضى الليل كله عياط انا دافع فيكى كتير
فيروز: ارجوك سبنى أمشى ابوس ايدك سبنى اروح و انا هسددلك الفلوس اللى انت دفعتها
عاصى : بس انا مش عايز فلوس انا عايزك
فيروز بصراخ : ابعد عنى
عاصى : انتى شكلك عايزة تفكى انا هصبلنا كاسين كده علشان تفكى و خرج علشان يجيب التلج
عاصى دخل لاقى فيروز غرقا*نة فى د*مها
استوب
اعرفكم
عاصى الهوارى: رجل أعمال لديه ٢٧ سنة لا يعرف قلبه الحب و مغرور قمحاوى اللون و شعره اسود و عنيه بنى لديه غمازات و طويل
فيروز : فتاة جميلة لديها ١٦ سنة سموها فيروز علشان تمتلك عينين فيروزى ساحر شعرها اشقر غامق طويل و شفايفها لون الكرز و تعيش فى أسرة فقيرة حيث أن فيروز لديها ٨ اخوات غيرها و ابوها مش عارف يصرف عليهم منين و كمان هو عاطل لا يعمل و قد ذهب عقله حيث انه مد*من مخد*رات
↚
عاصى : انتى شكلك عايزة تفكى انا هصبلنا كاسين كده علشان تفكى و خرج علشان يجيب التلج
عاصى دخل لاقى فيروز غرقا*نة فى د*مها
عاصى جرى عليها شالها بسرعة و جاب دكتورة عملت اللزم و هى نامت من المسكن و التعب راح عاصى حض*نها و نام
فيروز صحيت الصبح لاقيت عاصى مسكها بتملك
فيروز : اتسعت عنيها لما شافته مقرب اوى و لثانية ظنت انها غلبها النوم فنامت على السرير فى بيتها و ان مرات ابوها هتضر*بها
فيروز بخـ.ـو.ف تلقائى حاولت تقوم
عاصى بنوم : صحيتى يا حلوة
فيروز اتجمدت مكانها
عاصى راح حوطها من خصرها : كده تبوظى ليلة امبـ.ـارح
فيروز : لو سمحت ابعد ايدك تيتا قالتلى انه عيب و ميصحش
عاصى باستهزاء: تيتا
عاصى قرب علشان يبو*سها
فيروز بخـ.ـو.ف : ابعد عنى ممكن كده احمل
عاصى : حامل من بو*سة
فيروز بكسوف و سذاجة : ايوة
عاصى بانفعال : ايوة ايه هو انتى بتستعـ.ـبـ.ـطى ولا ايه يا بت
فيروز دmعت و وشها بدا يحمر
فيروز : انا عارفة انك عايز تبو*سنى بس ده حـ.ـر.ام و عيب و تيتا قالت ميصحش
عاصى بخبث : طب فيها ايه لو بو*ستك تيتا قصدها انه عيب لو مع حد غريب لكن انا اعرفك
فيروز : لاء تيتا قالتلى كل الناس عيب و لو سمحت انا عايزة اروح
عاصى : لاء انتى هتفضلى هنا
فيروز : هفضل هنا ليه و نبى يا عمو روحنى اخواتى وحشونى
عاصى فى باله : هى بجد كده و لا بتستعـ.ـبـ.ـط عليا شكلها هتحلو انهاردة
فيروز : عمو عمو
عاصى : متقوليش عمو قوليلى يا عاصى أسمى عاصى و انتى يا قمر
فيروز : أسمى فيروز ممكن بقى اروح
عاصى : اسمك حلو يا فيروز بصى انا جايبك هنا علشان عايزك تشتغلى عندى و علشان كده مضطرة تباتى معايا كام يوم علشان الشغل
فيروز : يعنى بابا هيرجع ياخدني من هنا
عاصى : لو شغلك عجبنى هعملك اللى انتى عايزه
فيروز بفرحة طفولية : بجد طب انت عايز شغل ايه علشان اروح بسرعة انا شاطرة
عاصى بخبث : هنشوف
عاصى: جيه يقرب منها و بدا يمشى صباعه على وشها
فيروز بدأت تعيط : تيتا قالت عيب كده
عاصى بزهق : تيتا ايه دلوقتى ايه ده و راح قام بزهق
فيروز فضلت تعيط
عاصى رجع بهدوء و بدا يفهم يعملها ازاى
عاصى : انتى مش عايزة تعرفى ايه الشغل علشان تروحى
فيروز بتدmع : اتفضل
عاصى : اصل انا وحيد و دايما عايش لوحدي فكنت جايبك تلعبى معايا و نقعد نتكلم شويا نبقى صحاب مش اكتر
فيروز : ايه ده ملكش صحاب خلاص انا هبقى صحبتك بس لو كده نروح
عاصى : طبعا .... انا هنزل اجيب الفطار
عاصى نزل اخد الفطار و مشى الخدm
عاصى جاى يفتح الأوضة لاقها قربت منه
عاصى حط الاكل على الترابيزة
فيروز بدأت تفك زراير قميصها قدامه
عاصى : ايوة كده بداتى تفهميني
فيروز : ......
عاصى جاى يفتح الأوضة لاقها قربت منه
عاصى حط الاكل على الترابيزة
فيروز بدأت تفك زراير قميصها قدامه
عاصى : ايوة كده بداتى تفهميني
فيروز راحت نزلت على الأرض و منتظرة بخـ.ـو.ف
عاصى فضل واقف مش فاهم
فيروز بخـ.ـو.ف : فين الكربا*ج
عاصى : كربا*ج ايه
فيروز : مش علشان تخلينى افطر هتضر*بنى
عاصى : اضر*بك ليه و بص على كتفها لاقى فى علامـ.ـا.ت ضر*ب و كدmـ.ـا.ت
عاصى بلهفة نزل لمستواها: مين عملك كده يا فيروز
فيروز : مرات ابويا ابلة نعمـ.ـا.ت
عاصى بحنان راح لبسها قميصها : لاء يا فيروز انا مش هضر*بك و محدش يقدر يضر*بك بعد كده يلا علشان نفطر
فيروز : يعنى مش هتزعقلى او تعمل حاجة
عاصى : لاء يا فيروز مش هزعقلك
عاصى قعد جنب فيروز و بدا ياكل و فيروز كانت جعانة بس مكسوفة
عاصى : مش بتكلى ليه
فيروز : مش جعانة انا عايزة اعرف هروح امتى
عاصى : لو كلتى و سمعتى الكلام هعملك اللى انتى عايزه
فيروز : بجد
عاصى : بجد بس انا عايزك تاكلى معايا و نقعد نتكلم شوية
فيروز : حاضر و بدأت تاكل
عاصى بيبص عليها و هى بتاكل و بيفكر فيها و انه حاسس انه مشـ.ـدود ليها و عايز يعرف عنها اكتر
فيروز اخدت بالها انه بيبص عليها
فيروز بخـ.ـو.ف : اسفة لو اكلت كتير و الله مقصدش
عاصى : كلى يا فيروز انا مش قصدى انا ببصلك علشان انتى شكلك حلو اوى
فيروز اتكسفت و وشها احمر
عاصى : انتى فى مدرسة يا فيروز
فيروز : ايوة فى اولى ثانوى
عاصى : و شاطرة
فيروز : ايوة ده انا طلعت التانية على المدرسة
عاصى :شاطرة بس انا عايزك تطلعى الاولة
فيروز : حاضر يا عمو
عاصى : قوليلى يا عاصى انا مش كبير
فيروز : لاء بس انت شكلك كبير
عاصى : انتى عندك كام سنة
فيروز : انا ١٦ سنة و ٧ شهور
عاصى : انا عايزك تكبرى و تبقى شاطرة كلى يلا
فيروز : خلاص انا شبعت
عاصى : الف هناء يلا انا هقوم اغسل ايدى و قام
فيروز جت تقوم قميصها مسك فى طرف التربيزة قطعه
فيروز وقفت مصدومة و بتحاول تدارى القطع بس كان كبير عاصى جيه تانى و فيروز ادته ضهرها
عاصى : و قفة كده ليه
فيروز : مفيش حاجة يا عمو
عاصى بانفعال لفها : انتى بتكلمينى ليه و مديانى ضهرك و قولتلك أسمى عاصى عاصى ايه صعبة
فيروز بدmـ.ـو.ع : اسفة
عاصى بص على هدومها : انا اسف مكنتش اعرف و راح اخدها اوضته جبلها تيشرت من عنده و طلع بره
فيروز : شكرا
عاصى : على ايه
فيروز : مش هروح
عاصى : حاضر هروحك
عاصى اخد فيروز و راحوا للبيت اللى ساكنة فيه فيروز لاقيت البيت ات*هد و أهلها كلهم ما*توا
فيروز : فين البيت يا عمو
عاصى : انتى متأكدة ان البيت هنا
احد الجيران: البقاء لله يا فيروز ده احنا افتكرناكى كنتى معاهم
فيروز : مع مين هو فين البيت ايه اللى حصل
الجارة : لا حول ولا قوة الا بالله ربنا يصبرك يا بـ.ـنتى
فيروز : انتى بتقولى ايه اكيد انتى بتكدبى
عاصى : اهدى يا فيروز
فيروز : فين بابا و اخواتى يا عمو فين
فيروز بدأت تصرخ بانهيار
عاصى اخدها فى حـ.ـضـ.ـنه و بدا يهديها و لسه هيركبها العربية لاقى حد بيشـ.ـده من هدومه و بيضر*به
حسن : انتى واخد مراتى على فين
عاصى : مرات مين
حسن : فيروز اطلعى يا بت
فيروز بدmـ.ـو.ع و ماسكة فى عاصى بخـ.ـو.ف
فيروز بدmـ.ـو.ع لعاصى : عمو متسبنيش
حسن شـ.ـدها : يلا يا بت انا دافع لابوكى كتير علشان الجوازة ديه
عاصى :......
استوب
حسن : رجل عنده ٤٠ سنة تاجر مخد*رات قبل ما أبو فيروز يمـ.ـو.ت حسن سومه على انه يتجوز فيروز مقابل انه يديله بعض المخد*رات لان ابو فيروز مد*من و هو وافق و كتب الكتاب و ده حصل فى نفس اليوم بعد ما بعت فيروز لعاصى
↚حسن : فيروز اطلعى يا بت
فيروز بدmـ.ـو.ع و ماسكة فى عاصى بخـ.ـو.ف
فيروز بدmـ.ـو.ع لعاصى : عمو متسبنيش
حسن شـ.ـدها : يلا يا بت انا دافع لابوكى كتير علشان الجوازة ديه
عاصى بغضب : كلامك معايا انا و بعدين جوزها ازاى ديه لسه قاصر
حسن : انت مين اصلا و بعدين انت مالك قاصر ولا لاء انت المحامى بتاعها و راح مسك دراع فيروز : يلا قدامى يا بت
عاصى راح مسكه من هدومه : قولتلك كلامك معايا و انت هطلقها دلوقتى
حسن : اطلق مين ده انا دافع فيها كتير و لسه ماخدتش اللى عاوزه
عاصى : لو على فلوسك هدفعها بس طلقها بذوق بدل ما اخليك تطلقها بالعافـ.ـية
حسن : لو تلزمك كده ممكن تدينى نص الفلوس بس تخلينى اقضى معها ليلتين و اسبهالك لو انت عايزها
عاصى راح ضر*بها لدرجة انه نز*ف من أنفه: بقولك طلقها يا ابن ال🤬
حسن جيه يضر*به عاصى تفادى الضر*بة و راح ضر*به لحد ما وقعه على الأرض و الناس اتلمت بس محدش قدر يخلص حسن من ايد عاصى فجأة مسكه من هدومه
عاصى بغضب : طلقها حالا
حسن : انتى طالق
عاصى : بتلاتة طلقها بتلاتة
حسن : انتى طالق يا فيروز بالتلاتة
عاصى اخد فيروز و جيه يمشى
حسن جيه من وراه طلع مط*وة (أداة حا*دة ) و استقرت فى صدر عاصى و حسن جيه يا خد فيروز و يجرى
فيروز فضلت تصرخ لحد ما الناس لحقتها و مسكه حسن و جيه البوليس و عاصى انتقل للمستشفى و فيروز راحت معه المستشفى
فيروز قاعدة مع عاصى لحد ما فاق
عاصى فتح عينه لاقى فيروز قاعدة و بتعيط و ماسكة ايده
فيروز : عمو انت كويس
عاصى سند ضهره و فيروز ساعدته و عدلت المخدة له
عاصى : انا كويس
فيروز بعـ.ـيا.ط : اسفة يا عمو انا السبب
عاصى : متتاسفيش انتى ملكيش ذنب
فيروز : شكرا يا عمو انك مسبتنيش له بجد كنت خايفة تسبنى
عاصى : يعنى انتى عايزانى مسبكيش يا فيروز
فيروز ببراءة : ايوة يا عمو بجد مكنتش عايزة تسبنى للراجـ.ـل اللى اسمه حسن ده انا بخاف منه اوى
عاصى : متخافيش انا معاكى
فيروز : شكرا يا عمو انا مش عارفة اشكرك ازاى بجد
عاصى : اولا مفيش شكر ثانيا قوليلى يا عاصى بلاش عمو ديه
فيروز : حاضر بس ميصحش
عاصى : لاء يصح
الدكتور دخل يشوف عاصى
عاصى : دكتور انا عايز اكمل علاج فى البيت
الدكتور : هو مفيش مشكلة بس لازم حد ياخد باله منك لأن فى حقنة فى الوريد لازم تتاخد كل يوم فى معادها غير الادوية و بعد اربع ايام ممكن اجيلك اغيرلك على السلك
عاصى : تمام يا دكتور
دكتور : الآنسة اختك واضح انها بتحبك جدا كانت قلقانة عليك
عاصى : شكرا يا دكتور و الدكتور خرج
فيروز : انا ممكن اساعدك انا بعرف ادى حقن
عاصى : بجد اصل كنت بفكر اجيب ممرضة بس لو انتى بت عـ.ـر.في تبقى احسن من مائة ممرضة
فيروز : اصل ماما الله يرحمها كانت بتاخد حقن و انا اتعلمها علشانها
عاصى : ربنا يرحمها انتى حنينة اوى يا فيروز
فيروز : انا اسفة بجد كل ده حصلك بسببى و لازم اردلك و لو جزء صغير من جمايلك
عاصى : متقوليش كده مفيش ما بينا الكلام ده يا فيروز : انا كل يوم هجيلك اديك الحقنة و الدوا و أمشى
عاصى : لاء انتى هتعشى معايا
فيروز : ايه مع حضرتك ازاى لاء مينفعش
عاصى : لاء انتى هتعيشى معايا تقدرى تقولى هتروحى فين
فيروز : امممم مش عارفة لسه هدور على مكان لسه ممكن اقعد عند واحدة جارتنا طيبة اوى بس ابنها مش طيب بخاف منه اوى يا عمو
عاصى : لاء انتى هتروحى معايا
فيروز : مينفعش
عاصى : لاء متقلقيش احنا هنروح و هتقعدى فى أوضة لوحدك و بعدين ده انا حتى ايدى مش قادر احركها و عايزك تساعدينى
فيروز : حاضر يا ع...
عاصى اتسعت عينه : يا ايه
فيروز : يا عمو
عاصى : برده .... ممكن تسعديني البس معلش
فيروز : انا ... حا ضر
فيروز قربت منه بخـ.ـو.ف و بعدين غمضت عينها بكسوف
عاصى : بتغمضى عينك ليه فتحى عينك علشان تعرفى تشوفى اللى بتعمليه
فيروز فتحت عنيها شافت عاصى عا*رى الصدر راحت لفت وشها
عاصى فجأة حط ايده على خصرها و شـ.ـدها له
فيروز : بتعمل ايه يا عمو ابعد
عاصى فجأة
↚فيروز فتحت عنيها شافت عاصى عا*رى الصدر راحت لفت وشها
عاصى فجأة حط ايده على خصرها و شـ.ـدها له
فيروز : بتعمل ايه يا عمو ابعد
عاصى فجأة راح مق*طع هدو*مها
فيروز بدmـ.ـو.ع : ابعد يا عمو و فجأة ضر*بته قلم فوقه
عاصى بعد عنها و كانه كان مغيب و رجع لعقله
عاصى : انا اسف يا فيروز
فيروز بخـ.ـو.ف جت تخرج
عاصى : انتى عايزة تخرجى كده ازاى اقعدى هنا انا هتصل بحد يجبلك هدوم حالا
عاصى اتصل بأحد رجـ.ـاله احضر ملابس محجبات لفيروز
فيروز دخلت الحمام غيرت كانت ترتدى فستان ازرق رقيق
عاصى راح جاب طرحة و حطها على رأسها
فيروز باستغراب : بس انا مش محجبة
عاصى : بس انتى كبيرة و لازم تبقى شاطرة
فيروز استغربت ازاى هو ده نفس الشخص اللى من شوية كان بيحاول يقرب منها و كانت خايفة منه
فيروز : انا مش عارفة يا عمو انت بتتغير كل شوية
عاصى ضحك عليها : لاء يا ستى مش بتغير ولا حاجة يلا علشان نروح
فيروز : مابلاش يا عمو روح انت و انا هتصرف
عاصى : لاء يا فيروز انا مش هسيبك
فيروز دmعت لأنها كانت خايفة
عاصى : متخافيش منى يا فيروز انا عمرى ما هاذيكى
فيروز : بجد يا عمو
عاصى : بجد بس بطلى عمو ديه
فيروز ضحكت ببراءة على انفعال المفاجئ
عاصى : ضحكتك حلوة اوى
فيروز فجأة وشها احمر و نزلت وشها فى الأرض
عاصى : يلا بينا علشان نروح
فيروز روحت مع عاصى و فعلا عاصى وفى بوعده ليها و أداها كل نسخ اللى عنده لمفتاح الأوضة بتاعتها
عاصى : كده مطمنة يا ست فيروز
فيروز بفرحة و براءة : شكرا يا عمو
عاصى طلع غير هدومه شوية و باب الأوضة خبط
فيروز : معاد الحقنة و الدوا بعد الغدا
فيروز اديته الحقنة
عاصى : ايدك خفيفة اوى يا فيروز محستش بيها
فيروز : ان شاء الله تخف و تبقى كويس و مش محتاج حقن
عاصى : نفسك تطلعى ايه يا فيروز
فيروز: نفسى اطلع دكتورة
عاصى : و انا بايدى اللى اول يوم هوصلك الجامعة يا روزتى
فيروز : هو انت هتفضل فاكرنى لحد ما ادخل جامعة
عاصى : انتى هتفضلى معايا انا مش هسيبك
قطع ذلك صوت هاتف عاصى و كان ابن عمه هاشم صديق عاصى المقرب و الوحيد
هاشم : سمعت انك كنت فى المستشفى انت كويس يا عاصى
عاصى : انا كويس مين قالك
هاشم : ميسون (سكرتيرة عاصى الخاصة )
عاصى : ايه القر*ف ده اقفل
هاشم : انا جاى انا و هى فى الطريق
عاصى : جبتها ليه مش ناقصها
هاشم : سلام يا عاصى
الباب خبط و فيروز فتحت
هاشم : انتى مين يا قمر
فيروز : انا ... انا
عاصى : ادخل يا هاشم ...فيروز اطلعى فوق
فيروز : حاضر
ميسون : مين ديه انت بقيت بتقضيها مع عيال ولا ايه
هاشم : بس شكلها مش وش كده خالص ديه جبتها منين ديه
عاصى : محدش يجيب سيرتها و هبقى احكيلك بعدين يا هاشم
ميسون : ليه مش عايز تقولى
عاصى ببرود : ايوة
فجأة سمعه صراخ فيروز و كانت بتجرى من الأوضة بملابس خفيفة تظهر الكثير
عاصى و هاشم اتخضوا و جريوا على فوق يشوفه مالها
عاصى اول ماشافها اتصـ.ـد.م و منع هاشم انه يقرب و اتصـ.ـد.م اكتر من اللى شافه
↚فجأة سمعه صراخ فيروز و كانت بتجرى من الأوضة بملابس خفيفة تظ*هر الكث*ير
عاصى و هاشم اتخضوا و جريوا على فوق يشوفه مالها
عاصى اول ماشافها اتصـ.ـد.م و منع هاشم انه يقرب و اتصـ.ـد.م اكتر من اللى شافه
فيروز بخـ.ـو.ف : عمو الحقنى
كان حسن اللى فى الأوضة و اول ما شاف عاصى نط من الشباك
عاصى جرى على فيروز
عاصى : انتى كويسة عملك حاجة الحيو*ان ده
فيروز و عنيها بتدmع : لاء محصلش حاجة انا كنت هغير هدومى لاقيته دخل من الشباك صرخت اول ما شوفته و انت جيت
عاصى بتليفون للحرس اللى على الفيلا : انتو يا بها*يم فى حد دخل و ملحكش يبعد انا عايزه حى حالا
الحرس : اومرك يا عاصى بيه
فيروز فضلت تعيط و ترتعش من الخـ.ـو.ف
عاصى راح قلع الجاكيت بتاعه و حطه عليها و راح حض*نها
عاصى بحنان : اهدى يا فيروز اهدى انا هجبلك حقك من الزبا*لة ده
فيروز وعيت لنفسها و بعدت عنه
عاصى وقف قدام أوضة فيروز لحد ما لبست
فيروز خرجت و ادته الجاكت
فيروز : شكرا
عاصى : على ايه ده انا المفروض اشكرك و اعتذرلك
فيروز : انا على ايه انا معملتش حاجه
عاصى : انك وفقتى تهتمى بيا و انا اسف يا فيروز المفروض احميكى انا هخلى الحرس يجيبه حالا
تلفون عاصى رن و جابوا حسن
عاصى : ادخلى اوضتك يا فيروز و اوعى تطلعى
عاصى نزل و كانت ميسون مشيت
هاشم: فى ايه يا عاصى انت بقيت غريب الايام ديه
عاصى : لا غريب ولا حاجة اقعد و انا هرجعلك بعد شوية
هاشم قعد تحت
فيروز فوق افتكرت انهم مشيوا و قررت تنزل شوية لأنها كانت خايفة و مش عايزة تقعد لوحدها
فيروز اول ما نزلت لقيت هاشم
هاشم جرى وقف قدامها
هاشم : انتى اسمك فيروز
فيروز هزت راسها بأنه صح
هاشم : وانا هاشم ابن عم عاصى انتى ت عـ.ـر.فيه منين و لا انتى مين يا قمر
فيروز سكتت
هاشم : مش عايزة تقولى خلاص سيبك طب انتى تعرفى عاصى بقالك كتير
فيروز هزت راسها بأنه لاء
هاشم : هو انتى خارسة عمالة تهزى فى راسك ما تتكلمى كده
فيروز : انا لازم اطلع عمو لو شافنى هيزعل و طلعت تجرى
هاشم : عمو والله يا عاصى و بيتقالك يا عمو
عاصى بعد شوية جاله و حكى لهاشم على اللى حصل
هاشم : ايه ازاى تخليها قاعدة معاك و لسه عايز تقعدها معاك انت حصل لمخك حاجة يا عاصى
عاصى : اتلم يا هاشم مش معنى انى بحكيلك على كل حاجة تسوق فيها
هاشم : المفروض تشوف حد من أهلها و تروحلهم انت مقعدة عندك ليه هتوصل لايه البت باين عليها صغيرة يا عاصى
عاصى : ملهاش مكان تانى يا هاشم
هاشم : و من امتى الحنية ديه ده انت كل يوم كنت مع بن'ت ش'كل و قبل ما اليوم يخلص كنت بتر*ميها و تشوف غيرها ايه اللى جد
عاصى : مش عارف يا هاشم
هاشم : انا اقولك انت مقعدها ليه انت قولت حاجة جديدة عليك و لما توصل للى عاوزه و تزهق هتر*ميها بس شكلك لسه موصلتش علشان كده لسه قاعدة
عاصى : لاء بجد يا هاشم انا خايف عليها
هاشم : خايف عليها ايه بقى عاصى بيخاف على حد انت بتضحك عليا لو فعلا زى ما بتقول كان ممكن تشوفلها مكان و تعيشها فيه مش تقعدها معاك فى نفس المكان و تقولى خايف عليها يا حنين طب لو كنت تعرف ما كنت شوف ابن عمك معاك شكلها قطة و حلوة يا عاصى ما تبعتهالى بعدك
عاصى راح ضر*به بالبوكس: هاشم مسمعكش بتتكلم عليها نص كلمة فاهم
هاشم : انت بتضـ.ـر.بنى علشان واحدة من الشارع
عاصى : هاشم بقولك اسكت مش عايز اخسرك
هاشم: انا هسكت بس بكرة هفكرك انى كنت صح
عاصى فضل طول اليوم يفكر فى كلام هاشم و بيفكر فى فيروز
بليل عاصى اتسحب لاوضتها بعد ما نامت و كانت نايمة و مكنتش متغطية كانت اخده راحتها فى اللبس شويتين ظنا منها ان عاصى مش هيدخل زى ما وعدها
عاصى واقف و عمال يختلس النظر إليها و هى نايمة فى هدوء و شكلها عامل زى الملائكة و كان شعرها مغطى وشها
عاصى قرب منها و بدا براحة يشيل شعرها من على وشها و بيحرك ايده على ملامحها بهدوء
فيروز فجأة بدات تعيط لأنها كانت بتشوف كابوس
فيروز فجأة صحيت و كانت بتصرخ
عاصى : انتى كويسة
فيروز مش قادرة تتكلم و عمالة تعيط
عاصى اهدى و استعيذى بالله ده حلم
انا هجبلك عصير يهديكى
عاصى نزل المطبخ حضر عصير و حط فيه منوم و راح طلع لفيروز
فيروز لبست و اتخضت انه كان فى الأوضة
عاصى خبط و فيروز من على الباب
عاصى : اتفضلى اشربى
فيروز : شكرا خلاص انا هنام
عاصى : مش هدوقيه حتى ده انا عملهولك بايدى
فيروز اخدت العصير و بدأت تشرب
و كان عاصى بيبص بخبث و مبسوط
فجأة
استوب
↚فيروز اخدت العصير و بدأت تشرب
و كان عاصى بيبص بخبث و مبسوط
فجأة فيروز وقع من ايدها العصير غصبا عنها بسبب انها حسيت بدوخة بسبب المنوم لانه مفعوله قوى
فيروز كانت هتقع بس عاصى مسكها و حطها على السرير
و راح دخل دكتورة نسائية لفيروز
الدكتورة خرجت
عاصى : ها ايه
الدكتورة : تمام يا عاصى بيه
عاصى : يعنى هى بنت ولا لاء
الدكتورة : بنت ايوة
عاصى : متأكدة
الدكتورة : ايوة يا عاصى بيه ده واضح جدا
عاصى : تمام شكرا يا دكتورة
فيروز كانت لسه نايمة بسبب المنوم
عاصى دخل لفيروز و قعد جنبها و بدا يملس على شعرها
عاصى: انا اسف يا فيروز بس كان لازم اتأكد ممكن لأن كل البنات اللى شوفتهم مش زيك انا بحبك يا فيروز معرفش امتى بس حاسس انك بقيتى ملزمة منى و حاجة تخصنى و مش عايز ابعد عنها و بعدين اتأكد انه غطها كويس و خرج لاوضته و نام
فيروز تانى يوم الصبح حضرت الفطار
فيروز: هو مفيش حد هنا فى البيت
عاصى : اصل مش بحب احس ان فى حد عايش معايا مش باخد راحتى مفيش حد بيقعد يعنى تعود
فيروز حسيت انه يقصده و انه ممكن يكون مضايق من وجودها
عاصى : مش قصدى انتى طبعا يا فيروز انا اقصد الخدم ملهمش امان لكن انتى انا حاسس ان البيت نور بيكى ده كفاية انك اول حاجة اشوفها الصبح ده الواحد معه قمر
فيروز : هو انت مش مضايق من وجودى
عاصى : لاء بالعكس ديه احلى حاجة حصلتلى انت خلاص هترجعى المدرسة تانى
فيروز : بجد شكرا اوى يا عمو
عاصى : مفيش شكر .... و أسمى عاصى بلاش عمو انتى محسسانى انى عجوز
فيروز : لاء مش قصدى طب ممكن اقولك يا ابيه يعنى احسن من عمو
عاصى : و فيها ايه لو قولتى أسمى
فيروز بصت بخوف
عاصى : خلاص ابيه احسن من عمو عقبال ما تقولى عاصى كده
فات ٦ شهور و فيروز اتعودت على عاصى و هو اتعود على وجدها فى حياته فى الفترة ديه اتغير كتير عن الاول بقى بيخلص شغل و يرجع على البيت علشان ميسبش فيروز لوحدها
فى يوم عاصى رجع مضايق من الشغل
فيروز : مالك يا ابيه مضايق ليه
عاصى : فى مشكلة يا فيروز
فيروز : مشكلة ايه خير فضفض ان شاءالله كل حاجة ليها حل
عاصى : فيروز انا ...
قطع صوت الباب
و كان هاشم و المأذون
هاشم : قولتلها يا عاصى
عاصى منزلة راسه
هاشم : اومال هتقولها امتى المأذون بره
عاصى: جبت المأذون مش قولتلك الاول هاخد رايها
فيروز خرجت لهم بالقهوة
فيروز : ازيك يا ابيه هاشم
هاشم : ازيك يا قمر تعالى يا فيروز انا عايزك
فيروز جت و قعدت جنبه
فيروز : خير يا ابيه هاشم
هاشم : انا ..
↚هاشم : ازيك يا قمر تعالى يا فيروز انا عايزك
فيروز جت و قعدت جنبه
فيروز : خير يا ابيه هاشم
هاشم : انا يا فيروز جاى اقولك انك يعنى انتى و عاصى عايشين فى نفس البيت و ده ميصحش و الناس بدأت تلاحظ و تتكلم (مين افتكر انه عايز يتجوزها 😁 )
عاصى : هاشم اسكت و اخرس متكملش
هاشم : انت عارف الحل التانى يا عاصى اختار
فيروز: هو انا ممكن بس استنى و الصبح همشى
عاصى : لاء طبعا يا فيروز انتى مش هتمشى انا مش هسمح انك تبعدى
هاشم : فعلشان انتى بـ.ـنت و مش عايزين حد يقول عليكى كلمة و نخرس لسان الناس و كمان كده شغلنا بيتاذى من الكلام ده يا فيروز
فيروز بدأت تعيط : انا اسفة ليكوا
عاصى : هاشم اطلع بره
عاصى طلع منديل و مسح دmـ.ـو.عها
عاصى : بتعيطى ليه دلوقتى
فيروز : علشان انت كنت كويس معايا و طلعت مصدر مشاكل ليك و لشغلك انا لازم أمشى يا عاصى
عاصى : قولتلك مش عايزك تبعدى انتى ليه مش فارق معاكى
فيروز : علشان خايفة على مصلحتك و لو بعدى فى مصلحتك هاجى على نفسى و ابعد
عاصى : ما هو انا فكرت فى حل بس لازم اخد رايك
فيروز : خير يا ابيه
عاصى : اننا نتجوز يا فيروز و انا اوعدك مفيش حاجة هتتغير و هتفضلى على راحتك
فيروز : و انت ذنبك ايه تخلى واحدة زيى اهلها بعوها على ذمتك انا مش اد المقام يا ابيه
عاصى : ايه الكلام ده ازاى بتفكري كده ده مش كلامك يا فيروز فيه ايه
فيروز: ديه الحقيقة(و افتكرت كلام ميسون ليها و هى بتقولها ان عاصى شايفها كخدامة له )
عاصى : فيروز انتى متغيرة فيه ايه
فيروز : مفيش حاجة يا ابيه انا بس بستاذنك ابات بس الليلة لحد الصبح
عاصى : قولت مفيش مرواح فى حتة و المأذون بره يا فيروز
فيروز بدmـ.ـو.ع
عاصى مسك ايديها و بص فى عنيها
عاصى : مش عايز ابعد عنك يا فيروز و حياتى عندك وافقى على الحل ده
فيروز : حاضر يا ابيه
و كتبوا الكتاب و فيروز وكلت هاشم و جابوا اتنين شهود
بـ.ـارك الله لكما وبـ.ـارك عليكما وجمع بينكما في خير
فيروز سمعت الكلمة ديه و كانت خايفة و متلغبطة و عايزة تعيط من الخـ.ـو.ف من اللى جاى و من كلام ميسون
هاشم : مبروك يا عاصى
عاصى بفرحة : الله يبـ.ـارك فيك
و هاشم مشى مع المأذون
عاصى قعد جنب فيروز
عاصى : انا مش مصدق يا فيروز
فيروز : انت ليه يا ابيه مش عايزنى ابعد يعنى انت عارفني من قريب و مش حد من قريبك ولا اى حاجة ليه
عاصى : انتى مت عـ.ـر.فيش يا فيروز انتى بنسبالى ايه
فيروز بدmـ.ـو.ع : حد بتعطف عليه صح
عاصى باستغراب : اعطف عليه ..... اسكتى يا فيروز علشان مزعلكيش على الكلام لاهبل ده
فيروز قامت دخلت اوضتها و قعدت تعيط
عاصى بره مش فاهم ليه فيروز بتتعامل كده و ليه حاطة حاجز بينهم فى التعامل و هو طول الوقت بيحاول يقرب و يحببها فيه و لكن كان زعلان لما حس بخـ.ـو.ف فيروز منه و نزل و فاليوم ده رجع يشرب تانى و رجع البيت مش شايف قدامه و مش مركز خالص و دخل لفيروز و كانت نايمة قرب منها
عاصى قاعد بيتامل فيروز و بدا يفتكر لما خافت منه و كلامها
عاصى : فيروز انتى ليه قولتى كده انا خـ.ـو.فتك فى ايه ردى عليا
فيروز صحيت من صوته و اتخضت لما شافته و خافت منه اكتر
فيروز : ابيه بتعمل ايه هنا
عاصى : انتى ليه بتبعدى يا فيروز ليه خايفة منى انا عملتلك حاجة ضايقتك ده انا عايز رضاكى يا روز و راح قرب منها و سحبها فى قب*لة على خدها و تحولت إلى قبلا*ت كثيرة متفرقة على وجها و هى بتحاول تبعد و لكن عاصى مكنش فى وعيه وقتها
فى الصبح
عاصى صحى و ماسك راسه من الصداع
عاصى : ايه ده ديه مش اوضتى و بدا يبص حوليه انصدm لما لاقى فيروز نايمة جنبه و هدومها متق*طعة و فى د*م على السرير
عاصى بصدmة بص لفيروز و لنفسه
عقله : انت عملت ايه انا مش فاكر حاجة
↚انصدm لما لاقى فيروز نايمة جنبه و هدومها متق*طعة و فى د*م على السرير
عاصى بصدmة بص لفيروز و لنفسه
عقله : انت عملت ايه انا مش فاكر حاجة
فيروز صحيت و كان باين علامـ.ـا.ت الخـ.ـو.ف عليها من عاصى
عاصى : فيروز ايه اللى حصل
فيروز بخـ.ـو.ف اكبر : ااااااابعد عننننننى انت وحش
عاصى : فيروز انا مش فاكر اى حاجة انتى كويسة
فيروز بدmـ.ـو.ع : انت يا ابيه مكنتش طبيعى امبـ.ـارح
عاصى بيحاول يتماسك و يعرف منها ايه اللى حصل امبـ.ـارح
عاصى : انا اسف يا فيروز انا فعلا مكنتش فى وعى امبـ.ـارح ايه اللى حصل ممكن تقولى انا مش فاكر حاجة
فيروز : اصل يعنى يا ابيه امبـ.ـارح
فلاش باااااااك
عاصى : انتى ليه بتبعدى يا فيروز ليه خايفة منى انا عملتلك حاجة ضايقتك ده انا عايز رضاكى يا روز و راح قرب منها و سحبها فى قب*لة على خدها و تحولت إلى قبلا*ت كثيرة متفرقة على وجها و هى بتحاول تبعد و لكن عاصى مكنش فى وعيه وقتها و جت تبعد عنه مسكها بتملك و بقت صعب انها تفلت و عاصى بيسيب علامـ.ـا.ت ملكيته على رقبتها
جيت تبعد مسكها من دراعها جـ.ـا.مد و جيه يحطها على السرير فيروز اتخ*بطت فى سن المكتب فى درعها و ده كان سبب الد*م و جيه يق*طع هدومها و فجأة نام جنبها و هو حض*نها و معرفتش تقوم من جنبه و خافت يصحى تانى فسكتت
بااااااك
فيروز بتحكى بانهيار
عاصى : والله يا فيروز انا اسف مكنتش فى وعى
فيروز : انا مش عايزة اقعد هنا انا بقيت بخاف
عاصى : بتخافى منى يا فيروز ..... انا اسف انا فعلا تقلت فى الشر*ب امبـ.ـارح
فيروز : ابيه اوعدنى متخـ.ـو.فنيش تانى انا بحبك
عاصى : بجد يا فيروز بتحبينى
فيروز ببراءة : ايوة بحبك و بحب ابيه هاشم زى اخواتى الكبـ.ـار
عاصى : بس انا مش اخوكى يا فيروز انا بقيت جوزك
فيروز وشها احمر من الكلمة
عاصى احب انه يخليها تعرف اكتر علشان يشيل حاجز الخجل بينهم : و المفروض فى حاجات تحصل بيننا و انك مثلا تنامى معايا فى أوضة واحدة انا و انتى و بس
فيروز اتكسفت و كأنها فقدت القدرة عن الكلام
عاصى : انا هقوم البس ويلا علشان المدرسة يا فيروز
فيروز قامت و لابست
عاصى وصلها و فيروز نسيت كتاب فى العربية رجع علشان يدهولها
انصدm من واحد ( مروان ) واقف مع فيروز
مروان : بكرة تخلصى منه و نتجوز يا روز انا بحبك
فيروز بكسوف ضحكت
عاصى فجأة
↚مروان : بكرة تخلصى منه و نتجوز يا روز انا بحبك
فيروز بكسوف ضحكت
عاصى فجأة راح شـ.ـد فيروز بغضب ورا ضهره و مسك مروان ضر*به و الناس اتلمت و خلصت مروان من ايد عاصى
عاصى : إياك اشوفك بتقربلها فاهم ديه مراتى
مروان : مش كل حاجة تقدر تشتريها بفلوسك
عاصى جيه يضر*به تانى لكن الناس مسكه و فجأة فيروز اغمى عليها من الخـ.ـو.ف
عاصى شال فيروز و روحوا
فيروز صحيت لقيت عاصى قاعد قدامها فى هدوء خلاها تترعـ.ـب منه
فيروز بخـ.ـو.ف : اب اب ابيه انا .. انا هفهمك
عاصى قام و قعد على السرير
عاصى : تفهميني ايه انا الغلطان افتكرتك غيرهم طلعتى او** منهم افتكرتك مش فاهمة حاجة طلعتى بتلعبى بيا انتى مشفتيش منى غير كل حنية و حب بس من دلوقتى انا هوريكى يا فيروز ازاى تلعبى عليا
فيروز : والله انت فاهم غلط انا كنت هرد عليه و همشى الشخص ده بيعترض طريقى والله عمره ما قدر يقف معايا
عاصى : ده انا شايفك و انتى بتضحكيلوا و بيقولك تطلقى و بيحبك ايه كل ده كدب
فيروز : والله ما ضحكت يا ابيه انا كنت ببصلك انا شوفتك وقتها
عاصى : و عرف منين اننا اتجوزنا و أنى اشتريتك بفلوسى
فيروز انصدmت من كلمته : لاء يا عاصى انا مش بكلمه بس الولد ده كان بيحاول معايا اكتر من مرة و انا بصده و هو بيعرف من زميلاتى بيفضلوا يكلمونى و اكتشتف انهم بيقولوه و فعلا انا نسيت انى هنا بفلوسك يا عاصى بيه
عاصى : فيروز انا مقصدش ده بس هو قال كده يعنى اقصد يعرف عنك تفاصيل كتير لكن انا مقصدش
فيروز : ديه الحقيقة و انت عندك حق
عاصى : انا هنقلك من المدرسة ديه و الولد ده مشفكيش واقفة معه تانى فاهمة
فيروز : فاهمة يا عاصى بيه
عاصى : انا جوزك قوليلى عاصى ايه بيه ديه انا مش فاهم ليه مصممة تبعدى و تحطى بينا حواجز
فيروز بدmـ.ـو.ع : انت ليه مخليني هنا ليه عايز منى ايه
عاصى : انا بحبك يا فيروز بحبك اوى كمان
فيروز بدmـ.ـو.ع : لاء يا ابيه انت عايز جس*مى انا عرفت كل حاجة و لما تزهق هترمينى انا بك*ره نفسى
عاصى : مين قالك كده انا لو فعلا كده مكنتش استنيت كل ده و انتى بقيتى حلالى لكن انا مش كده يا فيروز و انا ارهن اصلا لو انتى فاهمة اللى بتقوليه
فيروز : لاء انا فاهمة كويس
عاصى قرب منها لدرجة ان انفاسها مختلطة بانفاسه: بجد فاهمة
فيروز اتكلم بقى بيقع من على لسانها و متنحة
عاصى : مش قولتى انك فاهمة
فيروز و الدmـ.ـو.ع متحجرة فى عينها : انا .... انا مكنتش اقصد
عاصى بعد حجابها و ظهر شعرها : انا اسف يا فيروز لو خـ.ـو.فتك لكن بجد انا بحبك بحاول مخليكيش تخافى منى ولا تكونى فاهمة انى عايزة استغلك
فيروز : بجد يا ابيه
عاصى : بجد .... يلا علشان نتغدى انا هاخد اجازة انهاردة
فيروز بتعدل حجابها خلاص انا نازلة حالا
عاصى : على فكرة عادى انى اشوف شعرك متكسفيش منى و خرج
فيروز كانت هطير من الفرحة لما عاصى اعترفلها بحبه
و جيه رسالة من ميسون
ميسون : فيروز اوعى تصدقى عاصى انا اعرفه اكتر منك ده يا ياما عشم بنات و ضحك عليهم
فيروز : مش حاسة يا ميسون ممكن يكون اتتغير و بقى طيب
ميسون : اسمعى منى ده كـ.ـد.اب و لو مش مصدقانى ده امبـ.ـارح هاشم كان بيقوله فيروز كبيرة و مينفعش تقعد معاك كده عارفة قال ايه قال انك بنسباله رخي*صة و انه مش مهم عنده سمعتك اصلا
فيروز : يعنى اعمل ايه
ميسون بخبث : بقولك ايه لمى هدومك و تعالى عيشى معايا
فيروز : و ابيه هقوله ايه
ميسون : متخافيش لكن بجد يا فيروز انا خايفة عليكى انتى زى اختى
فيروز : مش عارفة يا ميسون مش حاسة
ميسون : براحتك انا بيتى مفتوحلك دايما
فيروز نزلت تحت سمعت عاصى بيتكلم فى التليفون
عاصى : قولتلك بلاش الجوازة ديه .... بقولك ديه رخي*صة ..... ديه بقرشين تتباع .... هرميها بقولك
فيروز سمعت الكلام ده و قلبها انك*سر
↚عاصى : قولتلك بلاش الجوازة ديه .... بقولك ديه رخي*صة ..... ديه بقرشين تتباع .... هرميها بقولك
فيروز سمعت الكلام ده و قلبها انك*سر
و كان عاصى بيكلم واحد صاحبه اتجوز رقا*صة
فيروز نزلت و قعد ياكل و هى ماكلتش
عاصى : فيروز انتى مش بتاكلى ليه
فيروز : لاء عادى باكل
عاصى : انا ناوى بما انك اخدتى الاجازة، نسافر نغير جو ايه رايك
فيروز بفرحة طفولية : نسافر بجد
عاصى : ايوة يا روزتى جهزى نفسك بكرة
فيروز : بس هو ايه المناسبة
عاصى : بمناسبة انك طول السنة كنتى بتذاكري و مجتهدة
فيروز : شكرا يا ابيه انا طلعة انام
عاصى : طب ما تقعدى معايا شوية لسه بدرى
فيروز بابتسامة خفيفة و قعدت رغم ان جواها منهارة و عايزة تقول كلام كتير بس بتحاول تتماسك علشان تمشى الصبح من غير ما يعرف
عاصى : شوفتى عارفة طارق صحبى اتجوز رقا*صة كنت لسه بكلمه و بحذره منها
فيروز : انت كنت بتكلمه دلوقتى
عاصى : ايوة قافل معه قبل ما نتعشى
فيروز عنيها لمعت من الفرحة انه مكنش يقصدها
فيروز : ايه رايك نعمل فشار و نتفرج على فيلم سوا
عاصى : بجد هتسهرى
فيروز بفرحة : ايوة
عاصى : ماشى تعالى نعمل الفشار سوا
دخل المطبخ معها
و هى وقفة مستنية الفشار يخلص
فيروز : ابيه هو انت ليه متجوزتش كل ده
عاصى : نعم و انا ايه دلوقتى
فيروز : اقصد جواز بجد يعنى
عاصى : ملكتش حد مناسب و على فكرة جوازنا ده بجد
فيروز : لاء مظنش
عاصى : ليه بتقولى كده
فيروز : يعنى احنا اتجوزنا اصلا علشان كلام الناس و اصلا ابيه هاشم هو اللى أصر على الجوازة و انك يعنى مكنتش موافق
عاصى : مين اللى مكنش موافق مين الأهبل اللى قالك الكلام ده و هاشم مين اللى أصر و كمل هو بيقرب منها اكتر ..... على فكرة بقى انا كنت عايز الجوازة ديه اوى كمان و انا اتجوزتك علشان ....
فيروز حطت ايديها على بقه
فيروز : متقولهاش لو مش حاسس مش لازم تقولها مش عايزاك تجبر بخاطرى
عاصى : اجبر ايه انا لو مش حاسس مش هتجوزك يا روز ... انا بحبك
تليفون من هاشم
عاصى : خير
هاشم : الحق فى مصـ يـ بـة
عاصى : فى ايه
هاشم : حد بلغ انك متجوز قاصر
استوب
↚هاشم : الحق فى مصـ يـ بـة
عاصى : فى ايه
هاشم : حد بلغ انك متجوز قاصر و الموضوع وصل للشركة اللى داخلين معها المناقصة
عاصى : انت بتقول ايه مين عمل كده
هاشم : معرفش انا لسه الخبر وصلى لازم نلاقي حل بسرعة
عاصى : اقفل و تعالى بسرعة و قفل مع هاشم
فيروز : فى ايه يا ابيه
عاصى : متقلقيش مشكلة صغيرة اطلعى انتى بس علشان هاشم جاى متنزليش
فيروز : حاضر
هاشم جيه و قعد مع عاصى
عاصى : مين اللى بلغ
هاشم : اللى عرفته ان الخبر وصل للشركة المنافسة بس لسه محدش بلغ رسمى بس اكيد هسوميك و صاحب الشركة اللى اتصل بنفسه و كان صوته فى نبرة تهد*يد
عاصى : مين صاحب الشركة قولتلى
هاشم : كريم الالفى ما انت عارفه
عاصى : ايوة اعرفه ..... ايه الحل دلوقتى
هاشم : هو فى حل بس مش عارف هتوافق ولا لاء
عاصى : قول
هاشم : كريم عنده اخت اسمها هند وانا عارف انكم زمان كنتوا بتحبوا بعض فأنا بقول انك لو اتقدmت لاخته المناقصة اصلا هتبقى فى جيبك و اكيد مش هيسـ.ـجـ.ـن جوز اخته ساعتها
عاصى : الموضوع ده قديم اصلا
هاشم : بس اللى سمعته انها لسه مرتبتطش و شكلها كده لسه فى امل و مستنياك
عاصى : انت بتقول ايه انا مش هتجوز تانى
هاشم : فكر ديه فى مصلحتك انت و فيروز لو كريم بلغ ساعتها انت هتتسـ.ـجـ.ـن و فيروز هيودوها الاحداث لان ملهاش اهل
عاصى : انت بتقول ايه اكيد فى حل تانى
هاشم : انا قولتلك الحل لكن الحل التانى انك تطلق فيروز و هى تعيش فى مكان تانى
عاصى : انا مش هطلق ولا هتجوز شوف حلول تانية
هاشم : انا بتكلم بالعقل اجيب حلول تانى منين اسحر ولا ابوس ايد كريم انه ميسـ.ـجـ.ـنكش
عاصى : لم لسانك انا مش ناقص و على اخري
هاشم : طب و بعدين لازم نلاقي حل بسرعة
عاصى : انا لو عرفت اللى نشر الخبر مش هرحمه من تحت ايدى
هاشم : احنا دلوقتى فى المشكلة الأصلية بلاش تروح للفروع اللى سرب الخبر هنعرفه اكيد بس هنعمل ايه انا شايف على الاقل تخطب هند لحد ما نشوف حل
عاصى : مش عارف
هاشم : هى فيروز فضلها اد ايه و تتم ١٨
عاصى : ٩ شهور
هاشم : احنا ممكن نخلى ديه فترة الخطوبة و بعدين تعمل اي مشكلة أو تكر*ها فيك و تفركش و ساعتها مش هيكون فى مشكلة
عاصى : انت شايف كده
هاشم : يا اما نطلق فيروز
عاصى : قولتلك مش هطلق
هاشم : يبقى زى ما قولتلك
عاصى : خلاص
هاشم : بس لو كده كريم اكيد مش هيوافق ان اخته تبقى زوجة تانية
عاصى : يعنى اعمل ايه
هاشم : لازم تقول قدامهم ان فيروز وضع مؤقت و انكم هتطلقوا علشان يوافق على الخطوبة
عاصى : حاسس انك هتغرقنى
هاشم قام و مشى
فيروز كانت واقفة و سمعت كل الكلام و لسه هتمشى عاصى مسكها من وسطها
فيروز بدmـ.ـو.ع : سبنى يا ابيه انا قولتلك من البداية أمشى و بلاش مشاكل انا كل شوية بكون سبب فى حاجة تضايقك انا مستهلش يا ابيه تمسك فيا ولا استهل حنيتك كفاية
عاصى : انا قولتلك عمرى ما هسيبك و انتى تستهلى كل حاجة حلوة يا روزتى و انتى ليه أسهل ما عندك تمشى فيروز هو انا ينسبالك ايه
فيروز بدأت تدmع و تعيط
عاصى : ردى عليا فيروز انتى بتحبينى اصلا
فيروز مشيت و سابته و دخلت اوضتها
عاصى دخل الأوضة وراها
عاصى : فيروز انا مش هسيبك قولى
فيروز : .........
عاصى بصلها بصدmة و ذهول 😳
↚عاصى : ردى عليا فيروز انتى بتحبينى اصلا
فيروز مشيت و سابته و دخلت اوضتها
عاصى دخل الأوضة وراها
عاصى : فيروز انا مش هسيبك قولى
فيروز : مش عارفة يا ابيه انا بحبك ولا لاء
عاصى بصلها بصدmة و ذهول 😳
عاصى : يعنى ايه مش عارفة يا اه يا لاء ردى
فيروز : انا بحبك زى اخويا و ابويا و ...
عاصى قاطعها قبل أن تكمل : خلاص يا فيروز انا اسف انى غـ.ـصـ.ـبت عليكى
فيروز كانت هتتجرا و تقوله حبها بس هى خايفة
عاصى : انتى عرفتى انى هخطب هند
فيروز : انت وفقت
عاصى : ايوة خلاص مش انتى عايزة تشوفينى مبسوط
فيروز : الف مبروك يا ابيه انا طالعة انام
عاصى : تصبحي على خير
فيروز بتحاول تخفى دmـ.ـو.عها : و انت من اهله
فيروز طلعت اوضتها و هى حاسة ان قلبها هينف*جر من القهرة و انها عايزة تنزل تعترف لعاصى بحبها و انها لازم تتشجع لاقيت ميسون بعتلها
ميسون : شوفتى عاصى يا فيروز هيتجوز هند الالفى بـ.ـنت من عائلة كبيرة و كمان عاصى بيحبها من زمان بس هو كان بيكبر فى الوقت ده فمقدرش يكمل معها غير لما كبر و عمل اسمه
فيروز : عرفت انا عايزة انام يا ميسون سلام
ميسون : سلام
فيروز جألها الفضول تفتح اكونت هند تشوف فضلت تقلب فيه ساعة و لقيت صورة قديمة لعاصى و هو متصور معها و كلام حب كتير لهند و حاجات كتير و.جـ.ـع*ت قلبها و ك*سرته
فيروز حاست انها عايزة تصرخ و تعيط و تطلع تواجه عاصى و تعترف له بحبها و انه فهم غلط فقررت تضبط شكلها و متبينش انها عيطت و لأول مرة تسيب شعرها قدامه و راحت تتسحب من اوضتها و دخلت اوضته براحة تشوفه و هو نايم دخلت لاقيته نايم على السرير فتسحبت و بدأت تقرب منه بهدوء علشان ميحسش بيها و شافته و هو بيتقلب و واخد راحته شوية فى اللبس و مكنش لابس تيشرت
فيروز لسه هتخرج لاقت عاصى شـ.ـدها و بقت فى حـ.ـضـ.ـنه
عاصى : كنتى جاية اوضتى ليه يا روز
فيروز : اصل انا ... انا كنت ..... اسفة هخرج
عاصى وهو بيزح خصلات شعرها : شعرك حلو اوى
فيروز اتكسفت
عاصى بص على شفايفها بتركيز و قرب منها اكتر
فيروز بصت فى عيونه
فيروز : انا عايزة اقولك حاجة
عاصى وهو بيلعب فى شعرها: قولى
فيروز : انا ... انا بح...
التلفون رن مقاطعا فيروز
عاصى قام يشوف مين و كانت هند
فيروز انصدmت لما شافت انه مسجل الرقم و انها بترن عليه فى وقت زى ده
فيروز بصت لعاصى
و انصدmت انه رد
↚عاصى قام يشوف مين و كانت هند
فيروز انصدmت لما شافت انه مسجل الرقم و انها بترن عليه فى ولت زى ده
فيروز بصت لعاصى
و انصدmت انه رد
عاصى : الو .... ازيك
فيروز بصاله بصدmة و الدmـ.ـو.ع متحجرة فى عينها
عاصى بعد الموبيل و بصوت واطى
عاصى : فيروز اطلعى يلا نامى
فيروز : بس انا كنت عايزة اقولك حاجة
عاصى : مش فاضى دلوقتى يلا بعدين بقى
فيروز قامت و قفلت الباب وراها و طلعت اوضتها منهارة
تانى يوم الصبح بتتقلب لقيت عاصى نايم جنبها
فيروز اتخضت و قامت فجأة بتصرخ
عاصى قام بفزع
عاصى : فى ايه
فيروز بتلم الملاية عليها : انت ايه دخلك اوضتى
عاصى : و فيها ايه طب ما انتى دخلتى اوضتى امبـ.ـارح كنتى عايزة تقولى حاجة امبـ.ـارح
فيروز : خلاص مفيش
عاصى : لاء فيه مالك
فيروز : لاء ما انت كنت مشغول بليل
عاصى ببرود علشان يغصها : ايوة فعلا و بقيت فاضى دلوقتى تقدرى تقولى
فيروز : الحاجة بتفقد معنها لو متقالتش وقتها مش هيبقى ليها لازمة
عاصى قرب منها : ليه كنتى هتقولى ايه
فيروز: ابعد انت دلوقتى خاطب
عاصى : ما انتى مراتى أقرب براحتى
فيروز: لاء مش براحتك و انت اصلا شايفنى مراتك طب و هند
عاصى لاستفزازها : هند ديه حاجة تانية غيرك
فيروز : طلقنى انا عايزة أمشى من هنا
عاصى : انسى الكلمة ديه .... انا عايز اعرف كنتى جاية اوضتى بليل ليه
فيروز : عايز تعرف ليه ما انا مش مهمة
عاصى : متغيريش الكلام
فيروز : مبقاش له لازمة كلامى اللى كنت عايزة اقوله بليل كفاية هند تسمعها و فيروز لاء.... بعد اذنك انا عايزة اغير و اخرج اتفضل
عاصى : رايحة فين على الصبح كده انتى فى اجازة
فيروز : مش مهم تعرف بعد اذنك
عاصى : يعنى ايه مش مهم اعرف .... هتروحى فين ....اقولك مفيش نزول اصلا
فيروز : انا عايزة انزل
عاصى بغضب : فيرووووووز متعنديش و اترزعى مش عايز كلام كتير ..... انتى متغيرة ليه بقيتى بتخبى فى ايه عايزة تروحى فين
فيروز : انا كنت عايزة اروح لبابا و ماما بقالى كتير مروحتش
عاصى : حاضر
فيروز : بجد
عاصى : ايوة بس مش انهاردة
فيروز : ليه
عاصى : نازل انهاردة مع هند اتفقت معايا امبـ.ـارح
فيروز : بجد والله
عاصى : ايوة فى حاجة
فيروز : لاء ابدا بس زى ما قولتلك انا هروح مش هستنى
عاصى : عايزة تسفرى لوحدك
فيروز : ايوة فى حاجة
عاصى : نعمممممم ده انا مش بخليكى تنزلى فى حتة لوحدك تقوليلى عايزة تسفرى لوحدك
فيروز : مش انت هتروح لخطبتك سبنى فى حالى بقى
عاصى : بت انتى انا صبرى نفذ عليكى مش هفضل احيلك طول النهار انا نازل و هقولهم بره متخرجيش تمام و اتعشى انا هتاخر انهاردة و قام عاصى من على السرير بغضب
فيروز مستغربة ان عاصى فجأة نسيها و اهتمامها بيها قل .... اتغير مبقاش زى الاول
على بليل
هاشم بيخبط
فيروز فتحت الباب
هاشم اتخض لما شاف فيروز معيطة
هاشم : مالك يا فيروز انتى كويسة
فيروز: لاء يا ابيه انا مش عارفة اعمل ايه
هاشم: مالك بس
فيروز : اوعدى متقولش لحد ده سر مش لايقة حد غيرك اقوله
هاشم: اوعدك مش هقول لحد مالك بقى
فيروز حكتله كل حاجة و انها بتحب عاصى بس خايفة و على هند
هاشم : قومى البسى
فيروز : هنروح فين
هاشم : انتى عارفة فين عاصى دلوقتى
فيروز : لاء فين
هاشم : بيقرأ فاتحة هند .... انا و انتى هنروح
فيروز : بلاش يا ابيه
هاشم : عاصى لازم يفهم انك قوية لو فضلتى تعيطى عمره ما هيهتم يا فيروز انا اخوكى و هفضل فى ضهرك و انا معاكى يلا قومى البسى
فيروز : حاضر
هاشم: ممكن سؤال
فيروز: اتفضل
هاشم: انتى ليه طالما بتحبى عاصى مقولتلوش على فكرة هو بيعمل كده علشان هو فكرك فعلا مش بتحبيه
فيروز : لاء يا ابيه هو بيحب هند و بيعمل كده بإرادته بقى بيعملنى وحش اوى
هاشم : طب يلا البسى
فيروز قامت لبست و راحت مع هاشم
فى قصر كريم الالفى
عاصى قاعد بيضحك و بيبص على هند اللى باين عليها الفرحة
هاشم دخل
عاصى : اخيرا جيت كنت فكرك مش جاى
هاشم : ازاى ماجيش هى بس اللى اخرتنى
عاصى : هى مين و بص لاقى فيروز دخلت ورا هاشم
عاصى بغضب يحاول اخفائه: هااااااشم
و فجأة لقى كريم رايح ناحية فيروز
↚و فجأة لقى كريم رايح ناحية فيروز
هاشم جرى وقف مع فيروز
فيروز كانت لابسة فستان بيج ستان رقيق و طرحة نفس اللون
هاشم : ازيك يا كريم
كريم : ازيك يا هاشم منور
هاشم : بنورك
كريم : مش تعرفنا
هاشم : اه ديه ...ديه قريبة عاصى فيروز
كريم مد ايده يسلم و فيروز مدت ايديها راح باسها رقة : تشرفنا يا آنسة فيروز
فيروز بعدت ايديها بسرعة بكسوف : شكرا
عاصى عينه اتسعت لما كريم باس ايديها
هاشم اخد فيروز و قعدوا
شوية و لقوا عاصى جيه عليهم
عاصى : فيروز ايه اللى جابك هنا
فيروز : ابيه هاشم جيه و اخدنى
عاصى : و انتى تخرجى ازاى من غير اذنى انتى و ازاى سمحتى لكريم يبـ.ـو.س ايدك يا هانم ليه مش متجوزة ولا انا مش مالى عينك
فيروز باستهزاء : روح لخطبتك علشان محدش يلاحظ حاجة
عاصى : حسابنا فى البيت يا فيروز و بص لهاشم نظرة صارمة وراح لهند
هند : مالك يا حبيبى متعصب ليه و مين اللى مع هاشم ديه خطبته
عاصى : لاء مش خطيبة هاشم
هند : اومال مين
عاصى : هقولك بعدين يا هند
هند : طب يلا نرقص
عاصى : يلا
عاصى قام رقص مع هند و بدأت الناس تشاركهم فى الرقص و هاشم قام رقص مع بـ.ـنت و ساب فيروز قاعدة لوحدها
كريم جيه قعد معها
كريم: ازيك يا فيروز
فيروز : الحمدلله و حضرتك
كريم: حضرتى ؟؟ قوليلى كريم أو كيمو
فيروز : حاضر يا كريم
كريم : مكنتش اعرف ان أسمى حلو كده
فيروز اتكسفت و وشها احمر فشكلها بقى اجمل و شـ.ـد كريم اكتر
كريم : انتى عندك كام سنة
فيروز : ١٧ سنة
كريم : ٢٥ سنة
فيروز : العمر كله
كريم : تسلميلي
فيروز اتكسفت اكتر
كريم : ما تقومى نرقص معهم
فيروز: لاء شكرا مش بعرف ارقص اصلا بلاش
كريم : انا معاكى تعالى بس
واخد فيروز و حط ايده على خصرها
لاقى عاصى بيشـ.ـد فيروز
عاصى مسك كريم من هدومه : ......
كريم بصدmة هو و هند
↚كريم : ما تقومى نرقص معهم
فيروز: لاء شكرا مش بعرف ارقص اصلا بلاش
كريم : انا معاكى تعالى بس
واخد فيروز و حط ايده على خصرها
لاقى عاصى بيشـ.ـد فيروز
عاصى مسك كريم من هدومه : ابعد عنها ....فيروز لاء كله الا هى فاهم كله الا مرا.....
هاشم مسك عاصى قبل ما يكمل و يبون كل حاجة
كريم بصدmة هو و هند
هاشم : معلش يا جماعة اصل انتو عارفين عاصى راجـ.ـل دmه حامى بيغير على قاربته أصله صعيدى بقى معلش يا كريم
كريم : حصل خير
عاصى بيبص بيدور على فيروز بعينه اختفت
عاصى : هاشم فين فيروز
هاشم : مش عارف هروح اشوفها
عاصى : انا هروح اشوفها
هند : تروح فين و المعازيم مش كفاية اتخـ.ـنـ.ـقت انت مش محترم مشاعرى ليه يا عاصى انهاردة قراية فاتحتنا
عاصى : مش وقت خناق يا هند و سابها و راح يدور على فيروز
فيروز ماشى فى الشارع مش عارفة هتروح فين و عمالة تعيط
عاصى فضل يدور عليها فى القصر
كريم راح مع هاشم يدوروا عليها بره
كريم ركب عربيته و طلع يدور عليها و هاشم برده و كل واحد بيدور فى اتجاه مختلف
عند فيروز دخلت فى شارع هادى و بتحاول تخرج على الطريق مش عارفة و بدأت تحس ان فى حد ماشى وراها
فيروز بدأت تخاف اكتر و بتحاول تسرع فى المشى علشان تخرج بس مش عارفة تروح فين و خايفة تتلفت وراها
فجأة حد جيه ووقف قدامها لسه هتلف و تجرى لاقيت حد تانى واقف وراها و بقيت مش عارفة تروح فين
شخص ١ : هو فى حلوة كده تمشى لوحدها كده
فيروز : لو سمحت ابعد عن طريقى
شخص ٢ : نبعد فين تعالى بس هنبسطك
فيروز لسه هتجرى لقيت مسكنها من ايديها
فيروز صرخت
كريم كان فى نفس الشارع و راح ناحية الصوت و خلصها منهم و اخدها
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
كريم : انتى كويسة
فيروز : شكرا انا كويسة و جت تمشى
كريم : رايحة فين يلا اركبى هروحك
فيروز : لاء شكرا انا عارفة طريقى
كريم : بلاش تعندى ده لولا ستر ربنا و لحقتك كان ممكن يحصلك حاجة اركبى يلا احسنلك
فيروز ركبت معه لأنها خايفة جدا
فيروز : ممكن بلاش ترجعنى القصر ممكن بس توصلنى الطريق لو سمحت
كريم : يا فيروز هتروحى فين وانا هوصلك لكن مش هسيبك تمشى لوحدك
فيروز : انا عايزة اروح البيت
كريم بحنان: حاضر يا فيروز هانم هروحك بس امسحى دmـ.ـو.عك و اهدى خلاص ممكن
فيروز: حاضر شكرا
كريم : مفيش بينا شكر اتفقنا
فيروز ابتسمت ابتسامة خفيفة
كريم : ممكن اسالك هو انتى مشيتى ليه و هو عاصى اتعصبت ليه
فيروز : انا اصل عايشة مع عاصى علشان اهلى مـ.ـا.توا وهو زهق منى
كريم : انتى عايشة مع عاصى 🤨
فيروز : ايوة عاصى زى اخويا
كريم : ماشى ممكن اطلب منك طلب
فيروز : اتفضل
كريم : ممكن تاخدي رقمى ولو عايزة حاجة او عايزة حد يقف معاكى تكلميني و فى اى وقت هكون معاكى
فيروز بصتله بذهول
كريم: انا والله مش قصدى حاجة بجد اعتبرينى صديق أو حد قريب منك
فيروز : استاذ كريم انا مش باخد أرقام حد و بعد اذنك نزلنى
كريم : خلاص انا اسف مكنش قصدى اعتبرينى مقولتش حاجة انا بس خـ.ـو.فت عليكى
فيروز فضلت ساكتة طول الطريق
و كريم وصلها و رجع تانى
لقى عاصى و هاشم وقفين و عاصى بيتصل على كذا حد يدور عليها
هاشم : كنت فين كل ده
كريم : بوصل فيروز
عاصى: انت لاقيت فيروز
كريم : ايوة و روحتها البيت
عاصى : نعممممم و مشى و سابهم و اتجه على البيت زى المـ.ـجـ.ـنو.ن و الغضب عميه
عاصى دخل البيت وقفل الباب وراه بغضب: فيرووووووز
↚كريم : ما تقومى نرقص معهم
فيروز: لاء شكرا مش بعرف ارقص اصلا بلاش
كريم : انا معاكى تعالى بس
واخد فيروز و حط ايده على خصرها
لاقى عاصى بيشـ.ـد فيروز
عاصى مسك كريم من هدومه : ابعد عنها ....فيروز لاء كله الا هى فاهم كله الا مرا.....
هاشم مسك عاصى قبل ما يكمل و يبون كل حاجة
كريم بصدmة هو و هند
هاشم : معلش يا جماعة اصل انتو عارفين عاصى راجـ.ـل دmه حامى بيغير على قاربته أصله صعيدى بقى معلش يا كريم
كريم : حصل خير
عاصى بيبص بيدور على فيروز بعينه اختفت
عاصى : هاشم فين فيروز
هاشم : مش عارف هروح اشوفها
عاصى : انا هروح اشوفها
هند : تروح فين و المعازيم مش كفاية اتخـ.ـنـ.ـقت انت مش محترم مشاعرى ليه يا عاصى انهاردة قراية فاتحتنا
عاصى : مش وقت خناق يا هند و سابها و راح يدور على فيروز
فيروز ماشى فى الشارع مش عارفة هتروح فين و عمالة تعيط
عاصى فضل يدور عليها فى القصر
كريم راح مع هاشم يدوروا عليها بره
كريم ركب عربيته و طلع يدور عليها و هاشم برده و كل واحد بيدور فى اتجاه مختلف
عند فيروز دخلت فى شارع هادى و بتحاول تخرج على الطريق مش عارفة و بدأت تحس ان فى حد ماشى وراها
فيروز بدأت تخاف اكتر و بتحاول تسرع فى المشى علشان تخرج بس مش عارفة تروح فين و خايفة تتلفت وراها
فجأة حد جيه ووقف قدامها لسه هتلف و تجرى لاقيت حد تانى واقف وراها و بقيت مش عارفة تروح فين
شخص ١ : هو فى حلوة كده تمشى لوحدها كده
فيروز : لو سمحت ابعد عن طريقى
شخص ٢ : نبعد فين تعالى بس هنبسطك
فيروز لسه هتجرى لقيت مسكنها من ايديها
فيروز صرخت
كريم كان فى نفس الشارع و راح ناحية الصوت و خلصها منهم و اخدها
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
كريم : انتى كويسة
فيروز : شكرا انا كويسة و جت تمشى
كريم : رايحة فين يلا اركبى هروحك
فيروز : لاء شكرا انا عارفة طريقى
كريم : بلاش تعندى ده لولا ستر ربنا و لحقتك كان ممكن يحصلك حاجة اركبى يلا احسنلك
فيروز ركبت معه لأنها خايفة جدا
فيروز : ممكن بلاش ترجعنى القصر ممكن بس توصلنى الطريق لو سمحت
كريم : يا فيروز هتروحى فين وانا هوصلك لكن مش هسيبك تمشى لوحدك
فيروز : انا عايزة اروح البيت
كريم بحنان: حاضر يا فيروز هانم هروحك بس امسحى دmـ.ـو.عك و اهدى خلاص ممكن
فيروز: حاضر شكرا
كريم : مفيش بينا شكر اتفقنا
فيروز ابتسمت ابتسامة خفيفة
كريم : ممكن اسالك هو انتى مشيتى ليه و هو عاصى اتعصبت ليه
فيروز : انا اصل عايشة مع عاصى علشان اهلى مـ.ـا.توا وهو زهق منى
كريم : انتى عايشة مع عاصى 🤨
فيروز : ايوة عاصى زى اخويا
كريم : ماشى ممكن اطلب منك طلب
فيروز : اتفضل
كريم : ممكن تاخدي رقمى ولو عايزة حاجة او عايزة حد يقف معاكى تكلميني و فى اى وقت هكون معاكى
فيروز بصتله بذهول
كريم: انا والله مش قصدى حاجة بجد اعتبرينى صديق أو حد قريب منك
فيروز : استاذ كريم انا مش باخد أرقام حد و بعد اذنك نزلنى
كريم : خلاص انا اسف مكنش قصدى اعتبرينى مقولتش حاجة انا بس خـ.ـو.فت عليكى
فيروز فضلت ساكتة طول الطريق
و كريم وصلها و رجع تانى
لقى عاصى و هاشم وقفين و عاصى بيتصل على كذا حد يدور عليها
هاشم : كنت فين كل ده
كريم : بوصل فيروز
عاصى: انت لاقيت فيروز
كريم : ايوة و روحتها البيت
عاصى : نعممممم و مشى و سابهم و اتجه على البيت زى المـ.ـجـ.ـنو.ن و الغضب عميه
عاصى دخل البيت وقفل الباب وراه بغضب: فيرووووووز
↚عاصى دخل البيت وقفل الباب وراه بغضب: فيرووووووز
و طلع الأوضة ليها و الغضب عميه فتح الباب عليها و كانت ترتدى بيجاما قطن شورت و عاملة شعرها ديل حصان
عاصى : انتى ايه اللى عملتيه انهاردة ده خرجتى مع هاشم من غير اذنى سبتى كريم يبوس ايدك و يرقص معاكى عايزة يحضنك ياهانم و ترقصيه فى حضنه و سبتيه يوصلك ركبتى جنبه قالك ايه قولتيله ايه انطقى
فيروز : فيه ايه لكل ده مش انت عملت اللى عايزة ايه يا ابيه مش عايز احضر قراية فاتحتك ولا ايه
عاصى : انتى عارفة ان كل ده عملته علشان تفضلى جمبى
فيروز : والله بجد امبارح برده طردتنى من اوضتك علشان ايه ....اقولك انا ... انت حنيت لحبيبة القلب هند مشوفتش نفسك و انت حضنها و بترقص معها و مبسوط اوى و الضحكة مش مفارقة وشك
عاصى : انا بعمل كده علشان مش عايز اطلقك عايزك معايا
فيروز : تفسر بايه معاملتك معايا امبارح ليه جرحتنى كده
عاصى : علشان انا المفروض ابقى زى اخوكى مش انتى شايفة كده المفروض لما واحدة تقول كده لجوزها يعمل ايه ها لما اشوفك حد بيحط ايده على وسطك و راح قرب من وسطها و مسكه و خلها فى حضنه
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
عاصى : كنتى عايزة يقرب منك كده ازاى توفقى تعملى كده
فيروز : انا كنت لسه همنعه هو اللى شدني
عاصى : والله و ركوبك معه عربيته و يوصلك البيت ده ايه
فيروز بعدت عنه : انا حرة
عاصى : فيروز متعصبنيش انا على أخرى و لحد دلوقتى بتكلم بلساني بس و معملتش حاجة ليكى
فيروز : ليه عايز تمد ايدك عليا
عاصى مسح على وشه بغضب : مش همد ايدى بس فهميني ليه مشيتى اصلا
فيروز : انت غبى يا ابيه غبى بجد
عاصى : ولزمتها ايه ابيه
فيروز : علشان انا مش قادرة اشوفك واقف مع بنت غيرى بتحضنها و مبسوط معها انا مش هقدر أقف و اعمل انى مبسوطة لو بتحبها كده طلقنى و سبنى ليه معذ*بنى جنبك
عاصى
هند ده موضوع و قفلته انا سبت قراية الفاتحة علشانك انا عايزك تعرفى ان مفيش غيرك فى قلبى
فيروز : بجد يا عاصى
عاصى : اول مرة تقولى أسمى انا اول مرة احب أسمى كده عارفة ليه
فيروز بكسوف : ليه
عاصى : علشان طلع من دول و حط ايده على شفايفها
فيروز وشها احمر و بدأت تفرك
عاصى : ما تيجى نرقص
فيروز : كفاية هند
عاصى علشان يشوف غيرتها : هى البنات اللى بتحب ترقص معايا
فيروز : ايوة ابيه عاصى جاكسون
عاصى : تصبحي على خير يا فيروز
فيروز : وانت من اهله يا ابيه
عاصى شدها فى حضنه: من انهاردة مش عايز اسمع ابيه ديه و كمل بوقا*حة البيجاما ديه عليكى حلوة اوى ثانية كمان و اتهور و مش هتخرجى من الأوضة ديه غير وانتى مراتى
فيروز وشها احمر جدا
عاصى : بعشق شكلك و انتى مكسوفة و راح باسها من خدها و طلع قبل ما يتمادى
فيروز وقفة ماسكة خدها بكسوف
↚فيروز صحيت الصبح لاقيت نفسها فى أوضة عاصى نايمة
فيروز : يالههههههوى ايه جابنى هنا
عاصى صحى : صباح الورد و الفل يا روز
فيروز : صباح الخير انا ايه جابنى هنا
عاصى حب يضحك عليها شوية : ده انتى بليل دخلتى اوضتى بليل ده انتى ولا السكر*انة فضلتى تقوليلى بحبك يا عاصى بوسني يا عاصى كنتى داخلة تتحر*شى بيا يا روز
فيروز الدmـ.ـو.ع اتجمعت فى عنيها : اكيد لاء انا عمرى ما اعمل كده
عاصى : اصل انتى بليل حرارتك عليت و كنتى بتهلوسى و بعدين عادى يا حبيبتى ديه مشاعر مش بايدك
فيروز اتكسفت و فضلت تعيط
عاصى راح مسك وشها و مسح دmـ.ـو.عها
عاصى : بهزر يا فيروز مالك بس اهدى
فيروز : رخم بجد
عاصى : بقى انا رخم تعالى هنا بقى
وراح شـ.ـد فيروز فى حـ.ـضـ.ـنه
فيروز بصت فى عيون عاصى اول مرة تسرح فى ملامحه
عاصى محسش غير هو بيسحبها فى قب*لة طويلة يبعث فيها حبه
عاصى بعد علشان حس انها ممكن تخاف منه
عاصى : بقولك ايه انتى من انهاردة هتنامى جنبى بصراحة انا اللى شيلتك امبـ.ـارح و نايمتك فى حـ.ـضـ.ـنى
فيروز : لاء بلاش خلينى فى اوضتى احسن و بعدين ثانية انت بتدخل اوضتى وانا نايمة تشيلني
عاصى : بتبقى شكلك زى الملاك و انتى نايمة
فيروز عض*ت على شفايفها السفليه من الخجل
عاصى زفر بزهق : متعمليش الحركة ديه تانى قدامى الفترة ديه
فيروز : ليه
عاصى : بلاش اقولك ليه
فيروز : لاء قول بجد
عاصى : علشان ببقى ساعتها نفسى ابو*سك تانى
فيروز جريت من على السرير
عاصى : هتقومى ليه
فيروز بتهرب : هقوم احضر فطار و ارتب البيت
عاصى : هقوم معاكى
فيروز : خليك مستريح مش هعرف اخد راحتى وانت واقف بصراحة و خرجت جرى
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
نزلت فيروز و حضروا الفطار و شوية و الباب خبط
عاصى : اطلعى فوق
فيروز : ليه
عاصى : لاء افتح وانتى لابسة كده اطلعى يا بت
فيروز ضحكت برقة: حاضر
عاصى : اطلعى بسرعة
فيروز : خلاص طالعة
عاصى فتح و كانت هند و كريم و هاشم المفروض امبـ.ـارح هاشم عزامهم على الغدا بس نسى يقول لعاصى
عاصى رحب بيهم و دخلهم و طلع لفيروز
فيروز كانت لابسة فستان بينك و طرحة منكوشة ورد
عاصى : البسى حاجة تانية
فيروز : ماله ده
عاصى : مطلعك حلوة زيادة غيرى احسنلك
فيروز : حاضر
عاصى خرج و شوية و فيروز نزلت و جيه كريم يسلم عليها فيروز بصت بكسوف
عاصى مسك ايده بدلها ضغط بقوة شوية على ايده : ازيك يا كريم معلش أصلها مش بتسلم على رجـ.ـا.لة
هند باستهزاء: ليه يعنى كل ده
هاشم : خلاص يا جماعة مفيش مشكلة
هاشم كان جاب اكل للغدا و احد الخادmـ.ـا.ت علشان عارف ان مفيش حد عند عاصى
هاشم : ما تيجيوا يا جماعة نشرب القهوة بره فى الهوا
خرجوا
هند : روحوا انتو يا جماعة ممكن بس يا فيروز ت عـ.ـر.فينى مكان التويلت
فيروز : حاضر
و الشباب خرجت
هند بصتلها بقرف : هو انتى يا فيروز عادى كده تقعدى مع عاصى فى بيت لوحدكوا اعتبرينى اختك الكبيرة بصراحة ديه حاجة تقلل منك جدا ولا انتى بنسبالك عادى و بعدين عاصى هيتجوز هتفضلى قعدلنا و بعدين ما عائلة عاصى كبيرة روحى اقعدى عند حد اشمعنا هو ايه ده انا بـ.ـنت و افهم حركات البنات عيب تلفتى نظر واحد خاطب بصتلها بقرف و خرجت ليهم
فيروز خرجت لقيت هند و عاصى بيتمشوا و هاشم و كريم قاعدين بيتكلموا
هاشم : تعالى يا فيروز اقعدنى
كريم : ازيك يا فيروز
فيروز : الحمدلله يا كريم
هاشم : ايه ده اول مرة اشوفك بتنادي على حد باسمه يابختك يا كريم انا بيتقلى يا ابيه
كريم : لاء يا عم انت يتقالك ابيه لكن انا لاء انا و فيروز متفقين مع بعض
فيروز اتكسف : انا هقوم اشوف الغدا
هاشم : اقعدى ارتاحى متشغليش بالك
هاشم جاله تليفون شغل فقام يتكلم بعيد
كريم : فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز 😳😳😳
↚كريم : فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز 😳😳😳
فيروز بـ.ـارتباك: بجد
كريم : ايوة عرفت انك اهلك توفوا و انك عايشة مع عاصى و انك اكيد هتحسى بالاحراج لو فضلتى عايشة معه حتى بعد الجواز و ان ملكيش مكان تانى انا اسف على كل الكلام بس انا كان عندى ليكى عرض حلو جدا بس ممكن ناجله لبعد ما تخلصى ثانوية عامة و تنجحى ان شاء الله
فيروز : احم ..... ان شاء الله خير
كريم : ان شاء الله
عاصى جيه عليهم لما لقى فيروز قاعدة مع كريم لوحدهم
عاصى : بتعملوا ايه
كريم : ولا حاجة بندردش انا و الآنسة فيروز
كريم : عاصى عايزك فى موضوع اقعد نتكلم
عاصى : خير
كريم : انا سمعت يا عاصى انك متجوز اومال فين مراتك معرفتنيش عليها ولا حتى شوفنها انا هاشم قالى انك المفروض هتطلقوا
عاصى بكدب : اصل البـ.ـنت ديه ملهاش غيرى و انها وضع مؤقت بس لحد ما تكبر و اسلمها لعريسها بايدى
كريم بيجريه: يااه للدرجادى لسه صغيرة كده
عاصى بكدب : ديه عمرها ١١ سنة و هى فى مدرسة دخلى انت عارف بقى مش بقدر اتعامل مع أطفال
فيروز بصت باستغراب و مبقتش فاهمة حاجة من عاصى
كريم : غريبة يعنى يا عاصى مقعد قريبتك معك و مش مقعد مراتك
عاصى : اصل فيروز كبيرة عكس مراتى زى ما قولتلك طفلة هو انت مهتم اوى كده ليه يا كريم
كريم : انا بسأل علشان وضع هند اختى هيبقى ايه لو الجوازة ديه كملت
عاصى: لاء متقلقش اطمن هند فى عنيا
هند بصت لعاصى بحب فى حين فيروز اللى كانت هتمـ.ـو.ت من الغـ.ـيظ و انه انكر انها مـ.ـر.اته و اكتفى انه يقول انها قريبته اللى بيعطف عليها و انها لحد دلوقتى حاسة فعلا ان كل اللى تجاه عاصى هى مشاعر شفقة و انه ممكن يكون بيشفق عليها و الكلام اللى قاله ليها الصبح هو بس لحظة ضعف منه كرا*جل مش اكتر و ان اللى زى عاصى يوم ما فعلا هيتجوز هيتجوز واحدة زى هند من عائلة و انها بتشوف فى عين عاصى نظرة تقدير و حب و حنية لهند مش بيعرف يخبيها
فيروز قامت فى هدوء تتابع الغدا
عاصى اتسحب من هند وراح المطبخ لفيروز و خلى الخادmة تطلع فى هدوء
و جيه من وراها و حـ.ـضـ.ـنها من ضهرها
عاصى بحب: وحشتينى اوى
فيروز باستهزاء : ليه كفاية هند تبقى فى عيونك و نظراتك ليها و قاعد معها تهرج و تضحك ولا مراعى انى قاعدة لو ده اللى بيحصل وانا قاعدة اومال فى غيابى بيحصل ايه
عاصى : يا فيروز انا بعمل كده علشان محدش يشك و بذات هند لأنها تعرفنى زمان بحاول أبين قدامها انى مهتم بيها علشان متشكش و اكيد هقول لكريم انها فى عينيا عايزانى اقول لاخوها انى مش طايقها يعنى اى كلام و خلاص
فيروز : ابعد عنى عن مش هصدقك تانى انت بتضحك عليا
عاصى : لاء مش هبعد و لفها له و اكمل بصى فى عنيا و شوفى لو كنت بكدب انا فيروز عمرى ما كنت كده انا عمرى ما حبيت حد ولا عرفت الحب إلا معاكى
فيروز : بجد يا عاصى
عاصى : بجد يا قلب عاصى بقيت بحب أسمى منك اوى
فيروز : طب و هند و صورك معها زمان و حبك ليها
عاصى : انا عمرى ما حبيت هند ولا هى كمان احنا الاتنين مختلفين تماما و انا زمان سبتها لأنها شخصية انانية و انا كنت فى الوقت ده كنت طايش لكن دلوقتى انا بقيت عارف فين راحتى و مصلحتى و هى انى اكون معاكى يا فيروز انا بحبك
فيروز بصت بكسوف فى الأرض: وانا كمان
عاصى : و مالك مكسوفة ليه بقولك ايه ما تيجى نخرج نلغى العزومة ديه
فيروز : اعقل يا عاصى و يلا اخرج لحد يشوفنا سوا
عاصى خرج بره
فيروز بعد شوية خرجت لقيت عاصى حاضن هند فى مكان قرب البيت بعيد عن كريم و هاشم بس فيروز قدرت تسمعهم و تشوفهم
هند : ابعد يا عاصى عيب كده
عاصى : وابعد ليه انتى حبيبتى و خطبتى و هبقى جوزك
الكلام وقع على سمع فيروز و مكنتش قادرة تصدق ازاى عاصى كده و ان كل ده بيخدعها و ليه يضحك عليها
استوب
اسفة على التأخير جدا
بس فعلا يا جماعة كنت فاقدة للشغف شوية بس رجعت و بجد ادعولى بمر بوقت صعب شوية
قولولى رايكم في بـ.ـارت انهاردة و هعمل يا ترى فيروز هترضى تكمل مع عاصى و ان فعلا عاصى بيضحك عليها كده
↚هند : ابعد يا عاصى عيب كده
عاصى : وابعد ليه انتى حبيبتى و خطبتى و هبقى جوزك
هند: لاء ابعد برده
عاصى بعد و هند راحت قعدت جنب كريم
عاصى بعد ما مشيت : الحمدلله مشيت
عاصى لمح فيروز و فيروز جريت طلعت اوضتها
عاصى جرى وراها
عاصى : افتحى الباب يا فيروز
فيروز : مش هفتح و طلقنى انا غلطانة انى صدقتك فكرنى عيلة تضحك عليها يا عاصى طالما عايز هند بتعلقنى بيك ليه
عاصى : افتحى طيب و افهمك
فيروز : تفهمنى ايه طب قولت بتعملها حلو علشان متشكش فيك لكن كمان بتحـ.ـضـ.ـنها علشان متشكش فيك
عاصى: انتى غـ.ـبـ.ـية يا فيروز
فيروز فتحت الباب : يعنى غلطان و تقولى انا اللى غـ.ـبـ.ـية
عاصى : تعالى ننزل دلوقتى و انا هفهمك كل حاجة لما يمشوا
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
فيروز نزلت و كانت على آخرها .....العزومة خلصت و مشيوا
فيروز : عاصى فهمنى دلوقتى يا اما بجد طلقنى و سبنى أمشى
عاصى : فيروز هند كانت طلعة اوضتك و عايزة تشوف قسيمة الجواز بتاعتنا
فيروز : و انا المفروض اصدقك و هند اصلا تعرف منين انها فى اوضتى هى مكشوف عنها الحجاب لما تكدب يا عاصى ابقى احترم ذكائى شوية
عاصى : والله بجد انا سمعتها بتتكلم فى الموبيل و بتقولها طالعة اوضتك و هتتاكد بنفسها من جوازنا
فيروز : و هند تعرف منين
عاصى : معرفش
فيروز : و لو هى تعرف انى مراتك ساكتة ليه هتستفاد ايه انا مش مصدقة اللى بتقوله
عاصى : فيروز انا مش بكدب و هى ديه الحقيقة
فيروز : ماشى خلينى معاك لحد الاخر فى كدبك و لو فعلا يا عاصى هى طلعة اوضتى ليه حـ.ـضـ.ـنتها
عاصى : كنت عايز اوقفها من غير ما تشك فى حاجة او تلاحظ انى بمنعها
فيروز : بجد والله مفيش اى طريقة تانية غير انك تاخدها فى حـ.ـضـ.ـنك .....خليك صريح يا عاصى و لو مرة فى حياتك
عاصى : انا قولتلك الحقيقة مش عايزة تصدقى ليه كل حاجة بعملها علشانك و انتى مفيش حاجة بترضيكى و فتح الباب و نزل
عاصى راح لهاشم قعد معه و حكاله كل حاجة
هاشم : عاصى انا عارف انك قصدك تمنع هند بس اشمعنا بالطريقة ديه اقولك الصراحة اللى انت بتحاول تخبيها
عاصى : ايه
هاشم : انت يا عاصى بتحب فيروز بس هى صغيرة و مش قادر تحس معها بكل اللى نفسك تحس بيه و بالذات انك ليك تجارب قبل كده و فى نفس الوقت قدامك هند صحيح زمان سبتها بس متنكرش انك بتحاول تحس معها اللى مش عارف تحسه مع فيروز بسبب سنها و انها لسه مش فاهمة كل حاجة صح
عاصى : مش عارف بقى انا بحكيلك علشان تخلينى تايه اكتر
هاشم : ديه الحقيقة اللى بتحاول تخبيها
عاصى : بصراحة ببقى ساعات عايز فيروز تكبر شوية انا فاهم انها لسه صغيرة بس فعلا انا مش بشوف غير فيروز حتى هند لو كنت زمان بينى و بينها حاجة بس مكنش حب
عاصى : انا عرفت مين اللى بلغ كريم و قال لهند على القسيمة
هاشم : مين ميسون
و فجأة جيه تلفون من ميسون
هاشم فتح الاسبيكر
ميسون : ازيك يا هاشم انا عارفة انك مع عاصى بس اللى متعرفوش ان يا ترى فيروز مع مين دلوقتى مع كيمو حبيب القلب هبعتلك صورهم و تتفرج و بجد الحسنة اللى فى ضهر فيروز تجنن بس يا خسارة مش هتعرف تروح اصل هى معاه فى اليخت فى عرض البحر و قفلت و بعتت الصور و كانت فيروز لابسة فستان احمر قصير و مسيبة شعرها و قاعدة مع كريم
عاصى عنيه احمرت لما شاف الصور
↚ميسون : ازيك يا هاشم انا عارفة انك مع عاصى بس اللى متعرفوش ان يا ترى فيروز مع مين دلوقتى مع كيمو حبيب القلب هبعتلك صورهم و تتفرج و بجد الحسنة اللى فى ضهر فيروز تجنن بس يا خسارة مش هتعرف تروح اصل هى معاه فى اليخت فى عرض البحر و قفلت و بعتت الصور و كانت فيروز لابسة فستان احمر قصير و مسيبة شعرها و قاعدة مع كريم
عاصى عنيه احمرت لما شاف الصور
عاصى : هاشم قوم بينا نشوف فين فيروز اكيد
هاشم : هنروح فين انت هتعرف ازاى هما فين دلوقتى
عاصى: خلاص انا هروح لوحدى
هاشم : خلاص يا عاصى انا جى معاك استنى
عاصى قدر يعرف ان فيروز و كريم فى الساحل الشمالي و راح هو و هاشم زى المـ.ـجـ.ـنو.ن و لما راح عرف ان كريم مشى و معاه فيروز على القاهرة
عاصى كانه بيسابق الريح و راح بسرعة على قصر كريم
عاصى
دخل عاصى بغضب
عاصى مسك كريم من هدومه : فيروزوووز فين فيروز رد ابن ال🤬🤬🤬
كريم : فى ايه فيروز فوق مع هند و هى جتلى امبـ.ـارح تستنجد بيا منك و انك جـ.ـر.حتها و جت لهند تقعد معانا كام يوم
عاصى : نعممم و كان بيحاول يطلع لفيروز ياخدها
كريم : هى مش عايزة تشوفك مش بالعافـ.ـية و هى عايزة ترتاح شوية لسه راجعة من سفر
عاصى : والله بجد انا طالع اجيبها من شعرها
كريم: الأشقر
عاصى بعدm فهم : نعم
كريم : شعرها الأشقر
عاصى مسك كريم ضر*به : وانت شوفت شعرها فين يا ابن ال🤬🤬🤬 انطق
كريم : عاصى متخلنيش اطلب من الحرس يرموك بره أمشى احسن على رجلك و اعتبر ان ده أنذار اخير
عاصى : مش همشى غير و فيروز معايا ... فيروووووز ....فيرووووووز
كريم : قولتلك نايمة مش عايزة تشوفك ايه
عاصى : انت مين اصلا و ازاى تقعد عندك
كريم : انا خاطبها
عاصى : نعمممممم خطيب ايه
كريم : اصل انا قررت بعد ما تخلص ثانوية عامة هخطبها و انت بنفسك اللى هتقدmهالى بايدك يا عاصى
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
عاصى : اخرس يا ابن ال🤬🤬🤬 ديه مراتى فيروز مراااتى انا
كريم: ما انا عارف و من اول يوم مشكلتك انك فاكر انك الوحيد اللي ذكى بس متزعلش منى انت حما*ر يا عاصى فى حد معه قمر زى فيروز و يزعلها كده
عاصى : اخرس يا ابن ال🤬🤬🤬 والله لنـ.ـد.مك على الكلام ده
كريم : بص يا عاصى انا مش مكنتش عايز حاجة فى البداية غير المناقصة بس لما شوفتها عجبتنى و انت عارف لما حاجة تعجب كريم الالفى انا اقدر اقول ان فيروز قاصر و انك استغلتها و ان حتى جوازكم مكنش فى حد من قرايب فيروز واصى عليها و بكده اقدر بالقانون اثبت ان جوازكم باطل و انت كده كده هتسسـ.ـجـ.ـن بس لو وفقت على شرطى يبقى مفيش اى مشاكل هتحصلك يا عاصى تتنازل عن نص ثروتك و تطلق فيروز بهدوء و ده طلبها على فكرة اصل هى امبـ.ـارح اعترفتلى بحبها و اكيد شوفت الصور مع ميسون و بعدين ساكت ليه يا هاشم ما تتكلم كده
فى مكان آخر فيروز مربوطة و بتصرخ بس ماحدش سامعها لحد ما انصدmت من اللى دخل عليها
↚كريم بص لهاشم : ساكت ليه يا هاشم ما تتكلم عامل نفسك ملاك الورق اتكشف
عاصى بص لهاشم بعدm استيعاب
هاشم : ايوة يا عاصى انا اللى خليت الخدامة اللى عندك تخدر فيروز و جبتها لكريم و انا اللى متفق مع ميسون من الاول و انا اللى خليتها تقول لكريم
عاصى : ليه عملت كده ليه
هاشم : وانت لما عملت كده فى اخت ميسون مريم قضيت معها يومين و عشمتها و بعدين اختفت انت السبب انت اناني كنت عارف انى بحبها بس طبعا
عاصى : مريم ايه انا عمرى ما كان فى حاجة بينى و بين مريم كل اللى عملته انها كانت عايزة تتجوز و سافرت مع اللى اتجوزته كان صحبى و انا نصحتها بس هى اللى مقبلتش النصيحة وانا مش واصى عليها عملت كل ده علشان مريم كنت وجهتنى بتنتقم منى يا هاشم فى فيروز
عاصى خرج لما اتأكد أن كده فيروز مرحتش بمزاجها لكريم و انها كده مخطو*فة
عند هاشم
هاشم : مكنش اتفقنا يا كريم على نص ثروته و فيروز احنا اتفقنا على الصور بس فين فيروز دلوقتى
كريم : مالك حنيت ليه و بعدين انا حر اغير فى اتفقنا براحتى محدش له عندى حاجة
هاشم: كريم كان اتفقنا مناقصة و تو*جع قلب عاصى شوية خلاص
عند عاصى
هند اتصلت بيه
هند : عاصى انا
عاصى : عايزة ايه
هند : انا عارفة فين فيروز و هساعدك
عاصى : و ده كمين تانى عمله اخوكى
هند : لاء يا عاصى والله بجد انا عايزة اساعدك فيروز فى بيت على طريق ****و قالتله العنوان
عاصى راح و فعلا لاقى فيروز و مكنش فى حرس كتير ظنا من كريم ان عمر عاصى ما هيعرف مكانها دخل ضر*ب الاتنين اللى وقفين و فك فيروز
عاصى : فيروز انتى كويسة
فيروز بتعيط : عاصى الحمدلله كنت خايفة
عاصى : متخافيش طول ما انا جمبك
فيروز : يلا نمشى من هنا
كريم واقف قدام الباب : ايه يا روز هو دخول الحمام ولا ايه
عاصى لسه هيلف كريم كان اسرع و اطلق عليه عيا*ر نا*رى (رصا*صة )
عاصى وقع
فيروز بعدm تصديق: عاااااصى عااااااصى قوم قوم يلا
عاصى هو بياخد اخر نفس قبل ما يفقد الوعى
فجأة كريم شـ.ـدها
استوب
↚فيروز بعدm تصديق: عاااااصى عااااااصى قوم قوم يلا
عاصى هو بياخد اخر نفس قبل ما يفقد الوعى
فجأة كريم شـ.ـدها
فيروز شـ.ـدت ايديها : ابعد عنى ابعد
كريم : قومى يلا
فيروز محستش بنفسها غير وهى بتضر*ب كريم بحاجة خليته يفقد الوعى
و اخدت تلفون عاصى اتصلت بهاشم
جيه بسرعة و نقلوا عاصى المستشفى و عملوا الازم و كريم بيتحقق معه فى جريمة الشروع فى ق*ت*ل
عاصى فى الأوضة نايم و فيروز راحت البيت تجيب هدوم لعاصى و لما دخلت الأوضة وقفة على الباب لاقيت هند قاعدة على السرير جنب عاصى بتسند له المخدة و مبتسمة
فيروز دخلت
هند : مش المفروض تخبطى الباب
فيروز بصتلها كده
عاصى بتعب : فى ايه يا هند ازاى تكلميها كده
هند بصت باستحقار لها
عاصى بص لفيروز انها تيجى تقعد جنبه فيروز مفهمتش
عاصى : فيروز معلش ممكن تعدلى المخدة
فيروز قربت من عاصى تعدل المخدة و عاصى كان بيبصلها باعجاب واضح جدا
هند بغيرة بعدت فيروز : ايه ده مش عارفة تعدلى ابعدى شوية اعدلها ضهره كده هيوجـ.ـعه
فيروز بصت باستغراب و كانت عايزة تجيب هند من شعرها
فيروز : اظن انى مـ.ـر.اته يعنى انا اللى اساعده انت جاية زيارة مش بنحب نتعب ضيوفنا
هند : تعب عاصى راحة
عاصى بص لفيروز : عايز اشرب
هند بسرعة ادته يشرب
فيروز و هى ماسكة الكوباية هى كمان
عاصى : معلش اصل متعود فيروز تشربني مش عارف اضـ.ـر.ب بايدى
فيروز ابتسمت ابتسامة انتصار على هند
فيروز قعدت جنبه تشربه
هند مقدرتش تشوف فيروز و هى مقربة لعاصى و خرجت
فيروز مهتمتش و عاصى برده
فيروز : عامل ايه دلوقتى يا عاصى
عاصى : بقيت كويس يا روز طول ما انتى جنبى
ميسون و هاشم دخلوا الأوضة
ميسون : ازيك يا عاصى
عاصى : انتى ايه اللى جابك هنا جاية لقضاكى
ميسون : لاء جاية بس انورك و اعرفك و عايزة مصلحتك انا خلاص عرفت الحقيقة و انك ملكش علاقة بموضوع مريم اختى و انا اسفة يا عاصى
عاصى : موضوع ايه
هاشم لسه هيتكلم
ميسون : على انفراد بو سمحت
عاصى : انا مش بخبي حاجة على فيروز قولى فيروز مراتى مش حد غريب
هاشم : عاصى كريم لم*س فيروز امبـ.ـارح
عاصى فجأة الدm غلى فى عروقه
عاصى حاول يتمالك غضبه : عرفت من مين الكلام ده انت متأكد
هاشم : هند لسه ماشية و كريم اللى قالها ان احتمال فيروز تكون حامل منه
فيروز بصت لعاصى و الدmـ.ـو.ع فى عنيها
هاشم فهم و خرج هو و ميسون
عاصى : فيروز انا
فيروز بمقاطعة : اكيد عايز تطلقنى اكيد مش هترضى تكون مراتك يعنى
عاصى : ....
↚فيروز بمقاطعة : اكيد عايز تطلقنى اكيد مش هترضى تكون مراتك يعنى
عاصى : انا عايز نروح لدكتورة نكشف
فيروز بدmـ.ـو.ع و كسوف : حاضر
عاصى : انا عايز اتأكد لان عارف كريم و انه ممكن بيقول كده بس انتى فاكرة اى حاجة امبـ.ـارح
فيروز : لاء انا كل اللى فكره انك نزلت و انا بدأت ادوخ صحيت فى المكان اللى انت اخدتنى منه هو ايه اللى حصل تانى
عاصى بيحاول ميبينش عضبه قدامها: متقلقيش يا روز تعالى نروح يلا للدكتورة
فيروز : انت لسه تعبان
عاصى بزهق : يلا يا فيروز نروح
فيروز بخـ.ـو.ف : حاضر
عاصى دخل فيروز لدكتورة النسا و كشفت عليها و دmـ.ـو.ع فيروز مش قادرة تتحكم فيها
الدكتورة أكدت انها بـ.ـنت
عاصى : انتى متأكدة
الدكتورة : ايوة ده واضح جدا
عاصى مسح دmـ.ـو.ع فيروز و حـ.ـضـ.ـنها
و فيروز دخلت حـ.ـضـ.ـنه اكتر و بدا يهديها
عاصى : يلا نروح
فيروز : يلا و قامت معه و هى مش مصدقة نفسها و بتحمد ربنا و روحوا بيتهم و عاصى هيكمل العلاج فى بيته
عاصى كان فى اوضته فيروز دخلت بالأكل
فيروز قعدت جنبه على السرير
فيروز بتديله المايه: خد الدواء الاول و بعدها تتغدى
عاصى اخد الدوا و فيروز بدأت تأكله
فيروز : مالك يا عاصى
عاصى : مفيش
فيروز انت متجنب الكلام معايا من امبـ.ـارح فيه ايه
عاصى : مفيش انا شبعت خدى الاكل و اطلعى اوضتك
فيروز : في ايه يا عاصى
عاصى: لما كريم خط*فك عرف منين ان فى حسنة فى ضهرك ده انا جوزك و مشوفتهاش يجى الغريب يشوفها و يا عالم شاف ايه تانى
فيروز : وانا ايه ذنبى فى ده و بعدين ما الدكتورة قالت إن محصلش حاجة
عاصى : معرفش مش قادر كل ما اشوفك قدامى ببقى عايز امسح اى لمسة و ميبقاش فى غير لمساتى انا بس يا فيروز
فيروز فهمت قصده فتكسفت
عاصى قرب منها
فيروز : عاصى الجر*ح
عاصى : ملكيش دعوة بالجر*ح انا كويس و بدا يقرب اكتر
فيروز بصت بدmـ.ـو.ع لعاصى
عاصى : اهدى خالص
فيروز : عاصى مش هقدر
عاصى : ايه ليه
فيروز : ........
↚
فيروز بصت بدmـ.ـو.ع لعاصى
عاصى : اهدى خالص
فيروز : عاصى مش هقدر
عاصى : ايه ليه
فيروز : مش قادرة يا عاصى مش هقدر
عاصى : يعنى ايه كلامك ده له اكتر من معنى و لو اللى فى دmاغى صح مش هيطلع عليكى صبح
فيروز : ايه اللى فى دmاغك مش فاهمة فى ايه
عاصى : معرفش يا فيروز ممكن خايفة بس لما واحدة مش عايزة جوزها يقربلها يبقى ممكن فى حد تانى او بتحافظى على نفسك علشان حد انتى ايه بقى انطقى
فيروز بصدmة من كلامه و تعيط و هتروح اوضتها
عاصى : تعالى هنا رايحة فين فهمينى الاول مش بكلمك ولا ايه
فيروز : انا خايفة يا عاصى انت مش مراعى ان ديه اول مرة فى حياتى بتعملنى كانى بن*ت من الشارع
عاصى : اسف يا فيروز انا بس بغير عليكى وانا راجـ.ـل و لازم تعرفى انى مش هسمح انك تكونى لغيرى
فيروز بدmـ.ـو.ع : بعد اذنك انا رايحة انام
عاصى مسك ايديها : خلاص يا روز اسف تعالى نقعد سوا شوية
فيروز : خلاص مفيش حاجة حصل خير
عاصى : خلاص يا روز تعالى نخرج
فيروز : بجد بس انت لسه تعبان بلاش استريح
عاصى : بتخافى عليا يا روز
فيروز : ده سؤال يا عاصى طبعا
عاصى : ليه
فيروز : انا مراتك و بحبك و انت كل حاجة فى حياتى مش عايزنى اخاف عليك اومال اخاف على مين
عاصى : و انا بعشقك يا فيروز
فيروز اتكسفت
عاصى : تعالى نتفرج على فيلم سوا
فيروز: ماشى
فيروز عملت فشار و شغلت الفيلم و قعدت جمبه على الكنبة
عاصى شغل فيلم ر*عب و فيروز بقيت قاعدة خايفة و قاعدة هتفكر هتنام ازاى خصوصا انها اصلا بتخاف تنام لوحدها فى الطبيعى خلص الفيلم
عاصى : تيجى تنامى جمبى
فيروز : لاء انا هنام فى اوضتى
عاصى : بجد هتعرفى تنامى فى اوضتك
فيروز بقوة مزيفة طبعا هعرف
فيروز طلعت اوضتها و بتحاول تنام مسكت الفون شوية لاقيت حد باعت لها عقد جواز عر*فى لعاصى و هند و ممسوح التاريخ منه
فيروز راحت أوضة عاصى
عاصى : كنت عارف انك مش هتعرفى تنامى يا جبانة
فيروز مسكت الفون : ايه ده يا عاصى فهمنى
عاصى بذهول : مين بعتلك العقد ده
فيروز: مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل راسه : ايوة صح
فيروز : طلقنى
↚
فيروز: مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل راسه : ايوة صح
فيروز : طلقنى
عاصى : فيروز العقد ده قديم و انا نسيت الموضوع ده موضوع قديم جدا اكيد هند اللى بعتته علشان تخرب علينا
فيروز : و المفروض اصدق انت مشوفتش بتعملك ازاى فى المستشفى انا كنت بكدب نفسى بس خلاص كل حاجة اتكشفت و انت حتى مانكرتش بالعكس بتتكلم عادى جدا
عاصى : لان زى ما بقولك موضوع قديم والله ملمس*تش ست من ساعة ما دخلتى حياتى يا فيروز
فيروز فجأة حسيت ان توازنها اختل و وقعت على الأرض تعيط و هى من جواها مقهورة و كانت نفسها عاصى يقولها ان ده كدب و بتحاول تبان قوية بس انهارت فجأة
عاصى مسكها من كتفها و قومها و دخلها جوه حـ.ـضـ.ـنه
فيروز بانفعال : ابعد عنى ابعد
عاصى و هو بيضمها اكتر : والله يا فيروز بحبك و مفيش اى حاجة بينى و بين اى حد انا مش بشوف غيرك و لا عايز حد غيرك
فيروز فضلت تعيط
عاصى : و حياتى يا فيروز ما تعيطى
فيروز : مش قادرة يا عاصى مش قادرة بجد
عاصى : والله قطعت علاقتي بيها فى نفس اليوم يا فيروز والله و قطعت الورق بايدى
فيروز : انا مش قادرة اتكلم
عاصى : لاء مش هسيبك كده غير لما تنسى و تسمحينى
فيروز فجأة بقوة مزيفة خرجت من حـ.ـضـ.ـنه و بجدية تامة : انا طلعة انام تصبح على خير
عاصى بص باستغراب من تغيرها فجأة
تانى يوم الصبح عاصى فضل يدور على فيروز فى البيت
عاصى : فيروز فيرووووز و خرج الجنينة لاقى فيروز قاعدة بتقرا فى كتاب و لابسة بنطلون قماش اسود و توب مبين نص بطنها و عملة شعرها كحكة و خصلات شعرها نازلة بعفوية و شكلها كان جميل
عاصى اتسمر مكانه من جمالها
فيروز فضلت تقرأ فى الكتاب كانه مش واقف
عاصى : فيروز
فيروز رفعت راسها ببرود: صباح الخير
عاصى : صباح النور كنت بنادى عليكى كل ده مش سامعة
فيروز : لاء مسمعتش فى حاجة كنت بتنده عايز حاجة
عاصى : مالك يا فيروز متغيرة كده ليه
فيروز : مالى ما انا زى ما انا اهو
عاصى : لاء مش زى ما انتى
فيروز بصت فى الكتاب تانى و بدون اهتمام له: عادى مش انا بس اللى بتغير انت كمان اتغيرت
عاصى بص على اسم الكتاب فطس من الضحك اسم الكتاب الجر*يمة الكاملة
عاصى : ناوية تقت*ليني يا فيروز
فيروز : انا ابدا انا باخد فكرة بس و بعدين خلى بالك كانت طالعة موضة من قريب مسمعتش عن اللى قط*عت جوزها و نسيت الصو*ابع تحت السرير
عاصى : صو*ابع ايه يا فيروز انتى هتخلينى اخاف انام معاكى فى نفس البيت
فيروز بغيرة واضحة : علشان تعرف تحب فى هند حلو و تيجى ليك المستشفى تحب فيك قدامى
عاصى : و انتى بتغيري بقى اهو و حلوة اومال مالك كنتى عاملة مش فارق معاكى
فيروز : المفروض تحترم وجودى و خلى بالك انا مش ناسية حوار جوازك ده و قفلت الكتاب و ادته له بعفوية و قامت
عاصى : البت ناوية تقت*لنى و انا نايم
عاصى قام وراها لاقها دخلت المطبخ
عاصى جيه و حـ.ـضـ.ـنها من ضهرها
فيروز حولت تتحرك معرفتش
عاصى: مش هسيبك غير لما تسمحينى
فيروز لفت له و ادته وشها
فيروز : مش بالساهل كده انت ك*سرت قلبى
عاصى : عمرى ما اقدر اك*سر روحى انتى روحى يا فيروز
فيروز : عاصى يعنى انت مفيش حاجة بينك و بين هند
عاصى : ابدا يا فيروز ولا اى حاجة
فيروز : بجد يا عاصى
عاصى : بجد يا عيون عاصى
فيروز ابتسمت ابتسامة خفيفة و عاصى بدا يقرب منها و لسه هيقرب الباب خبط
عاصى فتح
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم
عاصى : انت ايه اللى جابك انت و هى
هاشم : ....
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم
عاصى : انت ايه اللى جابك انت و هى
هاشم : انا جاى لوحدى و عايزك فى حاجة مهمة
هند : انا كنت جاية اطمن عليك يا عاصى
عاصى : انا مش عايز اشوف حد منكم تانى
هاشم : عاصى افهمنى انا بعتذرلك و بجد مكنتش اعرف موضوع مريم و انك ملكش علاقة بيه
عاصى : خلص الكلام يا هاشم مش عايز اسمع حاجة
هاشم : يا عاصى ده احنا عشرة عمر هنتكلم على الباب
عاصى : انت اللى بعت و هانت عليك العشرة
هاشم : و انت كمان غلط مش انا لوحدى و انا سمحتك ليه انت كده متسؤش فيها و تعيش الدور
عاصى : بغل و رخم بس بحبك ادخل اتفضلوا يا جماعة
هاشم خد عاصى على جنب : هو انت مش خلاص قطعت علاقتك مع هند ايه جابها
عاصى : مش عارف ايه اللى جابها و مش عارف فيروز لما تشوفها هتعمل ايه ربنا يستر
هاشم : طب اطلع لفيروز و انا هخرج اقعد معها عيب
عاصى طلع لها
فيروز باستهزاء و وشها احمر من الغيرة : بجد و الله يا عينى قلبها حنين اوى هند ديه
عاصى : و انا مالى اصلا بيها
فيروز : و طالما مالك ايه اللى جابها يا عاصى
عاصى : يلا ننزل عيب كده نسيبهم دول ضيوفنا مهما كان برده
فيروز بخبث : حاضر طبعا
فيروز لبست اشيك حاجة عندها كانت بسيطة بس جميلة جدا و راحت جابت عصير و قدmته
هند ببرود : شكرا مش هقدر اشرب حاجة
فيروز بزعل مصطنع : ليه يا هند كده
و بعدين فيروز قعدت جنب عاصى و مسكت ايده بتملك
عاصى فهم انها بتغـ.ـيظ هند بس كان مبسوط
هاشم : يا بختك يا عاصى لما تتعب تلاقى اللى يهتم بيك و ياخد باله منك
عاصى : كفاية عينك فى الجوازة من الاول و بعدين بكرة تتجوز انت كمان
هاشم : بما انك جبت السيرة ديه فأنا بدور على بـ.ـنت الحلال ادعيلى الاقيها بقى
عاصى : يارب
فيروز بحب : يارب يا هاشم نفسى اشوف فرحك
هاشم : ربنا يخليكى ليا يا روز
عاصى بغيرة : ايه يا هاشم جوزها واقف قدامك مش مالى عينك انا
هاشم: انت هتغير على فيروز منى ولا ايه
هاشم : ساكتة ليه يا هند
هند : عادى بسمع عاصى انا اصلا جاية اطمن عليه بس
فيروز بصت لهند بذهول و غضب 🤨🤨 و كان نفسها تجبها من شعرها
عاصى : انا كويس طول ما فيروز جنبى
فيروز بصت بحب لعاصى و عاصى بصلها برده
هاشم : ايه عصافير احنا قعدين
هند : استأذن انا وقامت بسرعة
هاشم قام وراها : ممكن تسمحيلى اوصلك
هند : لاء شكرا معايا عربيتى
هاشم : انا عارف بس انا عايز نقعد نتكلم شوية ممكن
هند وفقت و راحوا قعدوا فى مكان عام
اما ميسون عرفت فين اختها و سافرت لها
عند عاصى
فيروز : انا فى رحلة مطلعها المدرسة يومين فى دهب عايزة راحوا
عاصى : نعم دهب ايه اللى تروحيها ديه لاء مش موافق
فيروز : كل صحابى رايحين اشمعنا انا
عاصى : مليش دعوة بحد قولت لاء يعنى لاء
فيروز : هو كل حاجة لاء ديه حاجة تزهق
عاصى : طب ايه رايك نطلعها سوا انا و انتى بعد ما اخف شوية
فيروز: بجد يا عاصى شكرا اوى
عاصى : مفيش حاجة لعاصى كده مقابل انى وفقت نسافر
فيروز : زى ايه
عاصى قرب من خدها و باسها : زى ديه مثلا
فيروز اتكسفت و بعدت وشها : عاصى اتلم
عاصى : و اتلم ليه فيروز انا عايز نتمم جوازنا
فيروز بكسوف و تغير للموضوع : ياه الوقت اتأخر لازم انام تصبح على خير يا عاصى
عاصى بزهق : وانتى من اهله
عاصى بليل معرفش ينام و مضايق من رفض فيروز له
عاصى بزهق : الو يا ز*فت بقولك ابعتلى واحدة على شقة الزمالك ماشى
↚عاصى بليل معرفش ينام و مضايق من رفض فيروز له
عاصى بزهق : الو يا ز*فت بقولك ابعتلى واحدة على شقة الزمالك ماشى
و قام يلبس و خرج من اوضته و ركب العربية و وصول الشقة و قبل ما يطلع
عقله : يا عاصى اصبر فيروز بس لسه مش متعودة اديها وقتها انت بتحبها و هى بتحبك لو عملت كده هتنـ.ـد.م عمرك كله
عاصى فجأة ركب العربية تانى و رجع البيت و دخل البيت بلهفة و حمد ربنا انه فاق فى الوقت المناسب قبل ما يعمل حاجة ينـ.ـد.م عليها بعد كده
فيروز اول ما لقيت عاصى دخل البيت جريت عليه
فيروز : عاصى كنت فين النور قطع و كنت خايفة و انا قاعدة لوحدى
عاصى : اسف يا روز نزلت شوية و جيت ... انتى مش كنتى نايمة ايه اللى صحاكى
فيروز : اصل حسيتك زعلان منى قولت اشوفك قبل ما تنام
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
عاصى باس ايديها : عمرى ما ازعل منك يا روز و فجأة شالها على كتفه
فيروز : ايه يا عاصى فى ايه
عاصى : هتنامى انهاردة فى اوضتى
فيروز : لاء و نزلنى
عاصى : علشان كده شيلتك لو كنت قولتلك كنتى هـ.ـر.بتى ده قرار يا قلب عاصى
فيروز : اشمعنا انهاردة
عاصى: خلاص كل يوم هتنامى معايا فى الأوضة و هدومك هتتنقل اوضتى يا روحى
فيروز : عاصى لاء بلاش ممكن شوية وقت
عاصى نزلها على السرير و قعد جنبها
عاصى : متقلقيش يا روز مفيش حاجة هتتغير انا بس حاسك اخدة جنب منى و بتبعدى انا عايزك تعرفى انى عمرى ما هغـ.ـصـ.ـبك على حاجة يا روزتى انا بحبك و بخاف عليكى حتى من نفسى يا روز
فيروز : و انا كمان بحبك يا عاصى
عاصى وهو بيحاول مـ.ـيـ.ـتهورش و يبقى هادى : يلا ننام علشان بكرة هنسافر دهب زى ما وعدتك
فيروز حـ.ـضـ.ـنت عاصى بعفوية: بجد شكرا يا احلى عاصى فى الدنيا
عاصى و هو مبسوط على فرحتها الطفولية : يا رتنى كنت قولتك هنسافر من بدرى بجد
فيروز بعدت شوية لما فاقت : اسفة
عاصى : مفيش واحدة تعتذر انها حـ.ـضـ.ـنت جوزها يا روز
و نام عاصى و فيروز ناموا و الصبح حضروا الشنط بسرعة
فى العربية
فيروز : ممكن سؤال
عاصى : اتفضلى طبعا
فيروز : هو انت كنت بتحب هند او معجب بيها
عاصى : ايوة كنت
فيروز زعلت و فضلت قاعدة ساكتة طول الطريق و وصلوا و فى الفندق فيروز أصرت انها مش هتبات مع عاصى فى نفس الأوضة
عاصى : مش عايزة تقعدى معايا ليه
فيروز : انا حرة
عاصى : لاء مش حرة انتى مراتى و هتقعدى معايا فاهمة
فيروز طلعت الأوضة قبله و عاصى طالع بعدها بشوية
لسه هيفتح الباب سمه فيروز بتتكلم فى التليفون
فيروز : الو ... ايوة يا مروان ... لاء تحت لسه ... و انت كمان ...سلام شكله طالع ... باى
عاصى برة مصدوم و مش مصدق و وشه احمر من الغضب
↚فيروز طلعت الأوضة قبله و عاصى طالع بعدها بشوية
لسه هيفتح الباب سمه فيروز بتتكلم فى التليفون
فيروز : الو ... ايوة يا مروان ... لاء تحت لسه ... و انت كمان ...سلام شكله طالع ... باى
عاصى برة مصدوم و مش مصدق و وشه احمر من الغضب فتح الباب
عاصى ش*د شعرها : بتتكلمى مين يا بـ.ـنت ال🤬🤬🤬
فيروز : عاصى سبنى معملتش حاجة
عاصى : معملتيش حاجة اومال كنتى بتكلمى مين ده انا سمعك بودانى يا بت و انتى بتكلمى مروان و بتقوليلوا و انت كمان و سلام أصله طالع .. بتستغفلينى يا بـ.ـنت ال🤬🤬🤬 ده انا عمرى ما سلمت قلبى لحد و يوم ما اسلمه اسلمه لوحدة رخي*صة زيك
فيروز : والله انا هفهمك كل حاجة انا معملتش حاجة افتح التلفون مفيش مكالمة اصلا انا كنت عارفة انك داخل قولت اضايقك زى ما ضايقتنى بهند و لما كلمتها يوميها و سبتنى و علشان لما سالتك حبيتها قولتلى ايوة .....ابعد عنى انا لزمتى ايه فى حياتك انا بس حبيتك اقولك انها بتضايق و بتو*جع انك تشوف اللى قدامك مش مهتم بيك و بيحب حد قدامك ......مش عايزة منك بواقى اهتمام او بواقى حب يا عاصى
عاصى فتح التلفون لقى فعلا مش بتكلم حد
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
عاصى : ليه تعملى كده انا بحبك ليه مش مصدقة
فيروز : و انا مش قادرة انسى موضوع هند و انك كنت متجوزها و هى لسه بتكلمك دبه محترمتش انك متجوز و جت تزوك فى المستشفى و البيت كمان و كمان كنت بشوفك بتحـ.ـضـ.ـنها قدامى ايه كل ده علشانى و علشان افضل جمبك برده يا عاصى
عاصى : فيروز انتى ليه كده ليه مش بتنسى و تسمحى انا كل الكلام ده اتكلمنا فيه قبل كده و فهمتك كل حاجة انتى مش عجبك العجب يا فيروز ...مالك يا فيروز
فيروز فضلت تعيط : انا خايفة عرفت مالى انا خايفة تسبنى مفيش اى حاجة تخليك تفضل متمسك بيا و فى نفس الوقت فى هند اللى فيها كل اللى انت عايزه
عاصى : بس انا عايزك انتى لو كنت عايز هند كنت هفضل معاها بس انا معاكى انتى مش هى انتى و انا اللى مخليني متمسك بيكى اكبر من اى حاجة و عمره ما هيتغير علشان انا بحبك من غير سبب علشان لو الحب بأسباب ميبقاش حب اصلا يا فيروز انا مش عارف انتى خايفة منى ولا من انى اسيبك و لا انى اروح لهند انتى خايفة من ايه بالضبط
فيروز بدmـ.ـو.ع : مش عارفة مش عارفة يا عاصى
عاصى بحنان حـ.ـضـ.ـنها : طب خلاص اهدى مش هضغط عليكى لما تبقى جاهزة تقوليلى انا هسمعك اهدى خلاص احنا جاين ننبسط مش عايز اشوفك بتعيطى
فيروز بقيت بتدخل حـ.ـضـ.ـن عاصى اكتر
عاصى : يلا غيرى كده و تعالى نتغدى و ننزل البحر شوية
فيروز بصت فى عين عاصى و اد ايه هو حنين : عاصى انا بحبك
عاصى وهو بيبدلها نفس النظرات : و انا بعشقك يا فيروز ....و سحبها فى قبلة يبث فيها شوقه و لاقى فيروز اول مرة متجوبة معه و هو مبقاش عارف يسيطر اكتر من كده و شاله و أصبحت فيروز زوجة عاصى أمام الله
↚فيروز نايمة زى الملائكة و عاصى قاعد يتأمل شكلها فى هدوء و شكلها شـ.ـده اوى و سحابها فى قبلة هادئة
فيروز صحيت بخاضة : يالههههوى انت مين
عاصى بضحك : مين ايه يا فيروز جمعى انا عاصى جوزك
فيروز: ايوة صح انا ايه جبنى هنا
عاصى : هى ديه صباحية مبـ.ـاركة اللى بتقوليهلى بدل ما تدنى بوسة و تقوليلى بحبك يا عاصى
فيروز اتكسفت و ضحكت ببراءة اوى
عاصى : بتضحكى اضحكى اضحكى شوفى مين اهنجدك من ايدى يا روز
فيروز: عاصى عيب
عاصى : عيب ايه ده انا صابر بقالى سنة على اللحظة ديه ده انا مش مصدق يا روز
فيروز : بجد يا عاصى انا نفسى افضل فى حـ.ـضـ.ـنك على طول
عاصى دخلها حـ.ـضـ.ـنه اكتر : و انا عايزك تفضلى فى حـ.ـضـ.ـنى انتى اصلا فى قلبى دايما يا روز
فيروز : يلا قوم علشان ننزل البحر
عاصى بخبث : لاء قومى انتى الاول
فيروز مسكت الغطا : قوم انت يا عاصى
عاصى : ماشى و قام جهز المايه و راح شال فيروز
فيروز : نزلنى بالله عليك
عاصى : لاء انا بشيل مراتى ملكيش دعوة و انا اللى هديكى الشاور بايدى يا روز و نزلها فى البانيو و خرج يجبلها هدوم
راحت فيروز قفلت الباب من جواه
عاصى : ماشى يا فيروز افتكرتيها
فيروز فضلت تضحك جوه عليه خلصت شاور و هى مش عارفة تخرج ازاى لفت الفوطة و لسه بتفتح الباب عاصى شـ.ـدها و زنقها فى الحيطة
عاصى : كده يا روز ده انا كان نيتي بريئة
فيروز : انت يا راجـ.ـل
عاصى : يلا تعالى نتغدا يا روز و قضوا عاصى و فيروز شهر العسل و هما مبسوطين جدا و فيروز و عاصى قربوا من بعد اكتر
و فى الجانب الاخر هند و هاشم كانوا كل يوم بيتقبلوا و هاشم كان كل يوم بيتحججك بأى شكل علشان يقابل هند
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
فات شهر و نص على ابطالنا
و انهاردة خطوبة هاشم و هند
عند عاصى واقف مستنى فيروز تخلص لبس
عاصى : يلا يا روز هنتاخر
فيروز: خلاص خلصت اهو و خرجت و كان شكلها جميل و هادى اوى كانت لابسة فستان اخضر ستان و طرحة بيج
عاصى : ايه القمر ده يا روز ده انا شكلى هتخا*نق انهاردة بسببك بت متقوميش من جمبى طول الخطوبة فاهمة
فيروز ضحكت بكسوف : حاضر بس فى حاجة عايزة اقولها ليك قبل ما ننزل
فيروز : عاصى احنا بنحبك
عاصى : وانا بحبك يا روز ...ايه ..احنا ؟ و بص لفيروز باستعاب و ذهول فيروز انتى حامل
فيروز بفرحة : ايوة يا عاصى عرفت الصبح
عاصى حـ.ـضـ.ـنها و لف بيها من الفرحة
عاصى : بعشقك يا روز
فيروز: و انا كمان يا عاصى
و بعد عام
هند و هاشم اتجوزوا و عاصى و فيروز خلقوا عاصم
تمت بحمدلله
لو خلصتي الرواية دي وعايزة تقرأيي رواية تانية بنرشحلك الرواية دي جدا ومتأكدين انها هتعجبك 👇